Jan Kobyrski

oficer Wojska Polskiego

Jan Kobyrski (ur. 18 kwietnia 1895 w Wilnie, zm. wiosną 1940 na Ukrainie) – polski oficerkapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Jan Kobyrski
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1895
Wilno

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

19151940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty (LP),
80 Pułk Piechoty,
51 pp,
73 pp

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Henryka i Petroneli z Iwaszkiewiczów. Absolwent szkoły realnej w Wilnie. W 1915 r. powołany do armii rosyjskiej, do 1 Zaporowego Pułku Gwardii. Po ukończeniu Wileńskiej Szkoły Wojskowej, został wysłany na front fiński. Był pięciokrotnie ranny. 22 kwietnia wstąpił do 4 Dywizji gen. Żeligowskiego. Walczył pod Odessą, nad Dnieprem, pod Złotą Lipą, nad rzeką Stryją. W 1919 r. po powrocie do kraju wcielony do 3 pp Leg., walczył w wojnie 1920 r.

W okresie międzywojennym służył w 3 pp Leg, następnie w 80 pp (lata 1924-1927), 51 pp (l. 1927-1931), 73 pp (l. 1931-1934). W 1935 r. przeniesiony do PKU Brześć n. Bugiem.

W kampanii wrześniowej w dowództwie Ośrodka Zapasowego 30 DP w Kobryniu. Aresztowany przez sowietów w Lubiszowie na Wołyniu, osadzony w Kamieniu Koszyrskim, potem w Kowlu. Został zamordowany wiosną 1940 na Ukrainie. Figuruje na liście wywózkowej LW 043/1 z 04.1940 r., poz. 44.

Awanse edytuj

Ordery i odznaczenia edytuj

Bibliografia edytuj

  • Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.

Zobacz też edytuj