Jan Rembeza
Jan Rembeza (ur. 19 czerwca 1908 w Czerniowce, zm. 26 sierpnia 1944 na wyspie Rembezy) – oficer narodowości ukraińskiej, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.
| |
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 sierpnia 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1942–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef sztabu pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Był synem ukraińskiego chłopa. Edukację zakończył w 1935 roku, jako absolwent Wyższego Instytutu Chemicznego w Połtawie. W 1942 roku będąc oficerem rezerwy został zmobilizowany i wcielony w szeregi Armii Czerwonej. Po odbyciu wyższego kursu doskonalenia oficerów został skierowany na front radziecko-niemiecki. Służbę na froncie zakończył w marcu 1943 roku z powodu odniesionych ran. Po wyleczeniu został przydzielony do armii polskiej utworzonej w ZSRR. Służbę rozpoczął w lutym 1944 roku jako dowódca 3 batalionu 2 Pułku Piechoty ludowego Wojska Polskiego[1].
W lipcu 1944 roku został awansowany do stopnia majora. W tym czasie uczestniczył w walkach o uchwycenie przyczółków na Wiśle. Dowodził atakiem podjętym w celu zdobycia wyspy na Wiśle[2]. Poległ 26 sierpnia 1944 roku. Razem z nim poległo wielu oficerów, m.in.: popr. Mieczysław Janiszewski, ppor. Stanisław Jolles i por. Stanisław Jagnietowicz[3]. Pochowany został na cmentarzu we wsi Całowanie[4]. W okresie Polski Ludowej jego ciało zostało ekshumowane i przeniesione na cmentarz wojskowy w Garwolinie.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)[4]
Upamiętnienie edytuj
Wyspa na której zginął mjr Jan Rembeza, dziś nosi nazwę Wyspa Rembezy[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 434.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 437.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 85.
- ↑ a b c Rydłowski 1971 ↓, s. 438.
Bibliografia edytuj
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.