Jan Sikorski (szlachcic)
 |
Trwa dyskusja nad usunięciem tego biogramu, kliknij i weź w niej udział. |
Jan Sikorski (Joannes Szikorszky de Szikorzyce et Zolinia) - Polski szlachcic, porucznik. Urodzony około 1540 roku w Sikorzycach nieopodal Tarnowa[1]. Zmarł około 1600 roku w Żołyni.
| Joannes Szikorszky | |
 Herb Lis | |
| Rodzina |
Sikorscy, de Sikorzyce |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
około 1540 |
| Data i miejsce śmierci |
około 1600 |
| Żona |
Dorota |
 Podpis Jana Sikorskiego z 1583 roku | |
Pierwsza wzmianka o Janie Sikorskim pochodzi z przywileju nadania mu tytułu wójta we wsi Żołynia 28 lutego 1575 roku[2]. Gdy w 1577 roku w Łańcucie obawiano się najazdu tatarskiego Barbara Pilecka z racji tego że był porucznikiem zatrudniła go do obrony miasta. Nie wiadomo czy doszło do oczekiwanej potyczki[3]. Ta sama sytuacja wydarzyła się rok później, oraz w 1585 roku[4]. Od 1577 roku często pojawia się w różnych sprawach sądowych. W czasie kiedy Krzysztof Pilecki wyjechał do Włoch, Jan był jego przedstawicielem w kilku sprawach np. nadał ziemię nad nowym Wisłokiem mieszczaninowi łańcuckiemu Pawłowi Szydłowskiemu[5]. Jan służył Barbarze Pileckiej, skąd też ona za życia była bardzo przywiązana do miejscowości w której sprawował urząd i mieszkał - do Żołyni.
Przypisy
edytuj- ↑ Akta Grodzkie przeworskie
- ↑ Akta grodzkie przeworskie
- ↑ Maria Nitkiewicz, w siedemnastowiecznym Łańcucie, 1990, s. 172 (pol.).
- ↑ Tamże s. 172,173
- ↑ Regestrum acticationum scabinalium. T. II. 1575-1591 strona 144 obraz 75