Jan z Uniejowa (łac. Joannes Uniejoviensis; zm. 12 stycznia 1582 w Kazimierzu)[1] – polski kompozytor renesansowy, przeor Klasztoru Kanoników Regularnych w Trzemesznie.

Życiorys edytuj

Należał do zgromadzenia kanoników regularnych w Trzemesznie w 1565 r. Zajmował się wówczas spisem zmarłych kanoników lateraneńskich opactwa i klasztoru[2]. Następnie został przeorem konwentu. W ostatnich latach życia był plebanem w Kazimierzu. Był kompozytorem wielu oficjów i motetów na uroczyste święta, których zapis jednak nie zachował się do czasów współczesnych[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Hieronim Feicht, Jan z Uniejowa, [w:] Polski słownik biograficzny. T. 10, Horoch Mieczysław-Jarosiński Paweł, Wrocław-Warszawa-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich : Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1962–1964, s. 490.
  2. A. Łukowski, Archiwum Trzemeszneńskie, Poznań: Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1881, s. 357 [dostęp 2022-12-08].