Janusz Terpiłowski (inżynier)
Janusz Terpiłowski (ur. 15 czerwca 1938 w Wilnie) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego.
| Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1938 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: metrologia cieplna, termodynamika techniczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1971 |
| Habilitacja |
1981 |
| Profesura |
24 marca 1995 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Stanowisko | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
W latach 1956–1960 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tytuł zawodowy magistra fizyki uzyskał w 1962 na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1967 ukończył studia z zakresu elektroniki na Politechnice Warszawskiej. Doktoryzował się w 1971 w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego, tamże uzyskał w 1981 stopień naukowy doktora habilitowanego[1]. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 24 marca 1995[2].
Pracował na stanowisku asystenta stażysty w Instytucie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Wrocławskiego (1962–1963) oraz w Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej w Warszawie (1964–1968)[1]. Od 1969 związany z Wojskową Akademią Techniczną im. Jarosława Dąbrowskiego, na której doszedł w 1999 do stanowiska profesora zwyczajnego. W latach 1983–1998 kierował Zakładem Termodynamiki oraz Zakładem Napędów Lotniczych i Termodynamiki w Instytucie Techniki Lotniczej na Wydziale Uzbrojenia i Lotnictwa. W 2005 objął kierownictwo zespołu badawczego termodynamiki i wymiany ciepła[3].
Specjalizuje się w metrologii cieplnej i termodynamice technicznej[2]. Opublikował ponad 70 prac[1], wypromował dziesięciu doktorów, z których dwóch otrzymało tytuł naukowy profesora (Andrzej Panas i Piotr Koniorczyk)[2]. Został członkiem Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, pełniąc w nim m.in. funkcje: członka prezydium i sekretarza naukowego oraz wiceprzewodniczącego (1995–2002)[3].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1994), Złotym Krzyżem Zasługi (1982) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska, Krystyna Pikoń: Złota księga nauk technicznych 2011. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2011, s. 412. ISBN 978-83-930922-2-2.
- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. Janusz Terpiłowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-07-08].[martwy link]
- ↑ a b Piotr Koniorczyk: Jubileusz profesora Janusza Terpiłowskiego, „Głos Akademicki Wojskowej Akademii Technicznej”, nr 6/2013, s. 16.