Jasmah-Adad
Jasmah-Adad (akad. Jasmaḫ-Adad, amor. Jasmaḫ-Addu[1], w transliteracji z pisma klinowego zapisywane ia-ás-ma-aḫ-diškur[1], tłum. „bóg Adad mnie wysłuchał”) – młodszy syn króla asyryjskiego Szamszi-Adada I, brat Iszme-Dagana I. Na początku XVIII wieku p.n.e., po podbiciu królestwa Mari, ojciec uczynił go wicekrólem w Mari i ożenił z Beltum, córką Iszki-Adada, króla sąsiedniej Qatny. Wydaje się, iż Jasmah-Adad był słabym i nieefektywnym władcą - taki jego obraz wyłania się z odkrytych w Mari listów, które Szamszi-Adad I, Iszme-Dagan I i Jasmah-Adad wymieniali ze sobą. Po śmierci Szamszi-Adada I w 1782 roku p.n.e. Jasmah-Adad został wypędzony z Mari przez Zimri-Lima i jego dalszy los jest nieznany.
król Mari | |
Okres |
1 poł. XVIII w. p.n.e. |
---|---|
Dane biograficzne | |
Ojciec | |
Rodzeństwo | |
Żona |
Beltum |
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- M.Roaf, Wielkie kultury świata: Mezopotamia (1998), s.114.