Jazda numidyjska – jazda rekrutowana z Numidów.

Uzbrojenie jej składało się z pliku kilku oszczepów do walki wręcz (ale częściej do miotania), miecza i małej okrągłej skórzanej tarczy. Nie używała ani siodła ani uzdy. Bardzo chętnie wykorzystywana do walki podjazdowej, w której stosowała szybki atak na dystans i odwrót.

Stanowiła zasadniczą siłę armii Kartaginy, Massynisy i Jugurty. Odegrała decydującą rolę w bitwach pod Kannami i pod Zammą.

Bibliografia edytuj

  • Daniel Gazda – Armie świata starożytnego. Republika rzymska i Kartagińczycy, Dom Wydawniczy BELLONA, Warszawa 2006.
  • Krzysztof Kęciek - Dzieje Kartagińczyków. Historia nie zawsze ortodoksyjna, Wydawnictwo Attyka, Warszawa 2003.
  • Wojna jugurtyńska 111-105 p.n.e., Maciej Maciejowski; seria: "Bitwy/Taktyka #18, Wydawnictwo Inforteditions, Zabrze 2008.