Jugurta (ur. około 160 p.n.e., zm. 104 p.n.e.) – król Numidii w latach 118–104 p.n.e.

Jugurta
Iugurtha
Ilustracja
Jugurta w łańcuchach przed Sullą
Król Numidii
Okres

od 118 p.n.e.
do 104 p.n.e.

Poprzednik

Micypsa

Następca

Gauda

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

około 160 p.n.e.
Numidia

Data i miejsce śmierci

104 p.n.e.
Więzienie Mamertyńskie w Rzymie

Ojciec

Mastanabal

Augusto Müller, Jugurtha

Życiorys edytuj

Jugurta był wnukiem Masynissy, synem Mastanabala. Za rządów jego stryja, króla Numidii Micypsy, został wysłany do Hiszpanii na czele wojsk mających wesprzeć Rzymian w wojnie numantyjskiej. Zdolności Jugurty przykuły uwagę Scypiona Afrykańskiego Młodszego, który zasugerował królowi adopcję bratanka[1]. Micypsa przed swoją śmiercią podzielił państwo na trzy części, którymi mieli władać: adoptowany Jugurta, Hiempsal i Adherbal (dwaj naturalni synowie Micypsy). Jugurta szybko pozbył się dwóch rywali – Hiempsala zamordował, a Adherbala zmusił do ucieczki. Rzymska interwencja doprowadziła do podziału Numidii. Jugurta otrzymał część zachodnią, Adherbal wschodnią wraz ze stołeczną Cyrtą[2].

Dążąc do zjednoczenia państwa w 112 p.n.e. zdobył Cyrtę i nakazał zabić Adherbala wraz z przebywającymi tam kupcami pochodzącymi z Italii, przez co popadł w zatarg z Rzymem (tak zwana wojna jugurtyńska, która toczyła się w latach 111–105 p.n.e.). Dość długo wojna przebiegała niepomyślnie dla Rzymu (przekupstwa Jugurty wśród polityków i wodzów rzymskich). W jej trakcie Jugurta pojawił się w Rzymie i bronił swych racji przed Senatem, jednak po zabójstwie przebywającego tam pretendenta do tronu Numidii Massywy nakazano mu opuścić Italię[3]. Dopiero szereg zwycięstw nad wojskami Numidii odniósł Kwintus Cecyliusz Metellus Numidyjski, a Gajusz Mariusz pokonał Jugurtę ostatecznie w bitwie pod Cyrtą.

Gdy prowadzono go w pochodzie tryumfalnym, oszalał. W więzieniu zdarto mu z ciała tunikę, a szamotanina o jego złote kolczyki odznaczała się taką chciwością, że oderwano mu płatek ucha. Następnie wepchnięto go, nagiego, do jamy w ziemi. Rozglądał się wkoło całkiem zdezorientowany, wreszcie rzekł, szeroko się uśmiechając: „Na Herkulesa, ta rzymska łaźnia jest zimna!”

Plutarch z Cheronei „Żywot Mariusza” 12 [w:] „Żywoty sławnych mężów”

Jugurta został stracony w Rzymie, w Więzieniu Mamertyńskim.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 6.
  2. Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 16.
  3. Salustiusz, Wojna z Jugurtą, 35.

Bibliografia edytuj

  • Maciej Maciejowski: Wojna jugurtyńska 111-105 p.n.e., seria: Bitwy/Taktyka #18, Wydawnictwo Inforteditions, Zabrze 2008.
  • Philip Matyszak: Wrogowie Rzymu: od Hannibala do Attyli, króla Hunów. Urszula Ruzik−Kulińska (tłum.). Warszawa: Bellona, 2007, s. 60−68. ISBN 978-83-11-10678-9. OCLC 169812829. (pol.).
  • John D. Fage, Roland Olivier: The Cambridge History of Africa. Tom 2. Cambridge University Press, 1979, s. 185-186.