Jeleniogórska Kolej Miejska

Jeleniogórska Kolej Miejska, również Jeleniogórska Kolej Aglomeracyjna – częściowo zarzucona inicjatywa uruchomienia szybkiej kolei miejskiej w aglomeracji jeleniogórskiej. Pierwotnie projekt nosił nazwę „szybkiego tramwaju”[1].

Historia edytuj

Projekt Jeleniogórskiej Kolei Miejskiej przygotowało Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu. Podstawą działania jest dokument „Porozumienie w sprawie współpracy w zakresie organizowania i funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego na terenie subregionu jeleniogórskiego” podpisany 28 września 2011[2] podpisany między miastem i sąsiednimi gminami.

Projektowany przebieg edytuj

Kolej aglomeracyjna, według założeń, ma połączyć Janowice Wielkie, Jelenią Górę i Szklarską Porębę[3] na bazie istniejących, zelektryfikowanych linii kolejowych o numerach: 274 z Wrocławia do Zgorzelca oraz 311 z Jeleniej Góry do granicy państwa w Jakuszycach. Zaplanowano wybudowanie pięciu nowych przystanków: w okolicy obecnego dworca, na skrzyżowaniu ul. Drzymały i Kilińskiego, na wiadukcie przy Podchorążych, przy dawnej Celwiskozie i w dzielnicy Orle[4]. Budowa SKM ma skrócić czas przejazdu z Jeleniej Góry do Piechowic do 28 minut. Zadeklarowano, że obsługa połączeń należała będzie do spółki Koleje Dolnośląskie[4]

Postęp projektu edytuj

Wykonanie projektu pierwotnie było przewidziane na trzy lata[3], a przewidywane koszty szacowano na 12 mln zł[4].

W realizację przedsięwzięcia włączył się zarządca państwowej infrastruktury kolejowej, spółka PKP Polskie Linie Kolejowe[5]. W latach 2014-2015, w ramach uzupełnienia dokonanego wcześniej remontu linii kolejowej nr 311, zmodernizowano perony na dwóch dodatkowych stacjach w ciągu projektowanej kolei aglomeracyjnej[5]. Przedsięwzięciu nadano nazwę „Modernizacja peronów na stacjach kolejowych Jelenia Góra Zachodnia i Piechowice w ramach projektu Jeleniogórska Kolej Aglomeracyjna – etap I”[5].

Na przełomie 2014 i 2015 roku Koleje Dolnośląskie zakupiły 6 elektrycznych zespołów trakcyjnych Newag Impuls 36WEa, które dedykowano do obsługi m.in. aglomeracji jeleniogórskiej[6].

Mimo dokonywanych inwestycji, w uchwalonym pod koniec stycznia 2014 roku planie transportowym dla Jeleniej Góry z perspektywą do roku 2023 stwierdzono oficjalnie, że kolej miejska nie przyciągnie wystarczającej liczby pasażerów[6]. W dokumencie przyjęto zachowanie rezerw terenowych pod ewentualną rozbudowę infrastruktury kolei aglomeracyjnej „tak aby nie zamykać możliwości ich realizacji, jeśli pojawią się, podlegające dynamicznym zmianom, sprzyjające warunki zewnętrzne”[6].

Przypisy edytuj

  1. Szybka Kolej Miejska – są propozycje nowych przystanków. 2011-05-13. [dostęp 2011-11-20].
  2. SKM za trzy lata. Porozumienie kolejowe dla regionu. [dostęp 2011-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-25)].
  3. a b Dlaczego Jeleniogórska Kolej Miejska?. 2011-09-29. [dostęp 2011-11-20].
  4. a b c Jeleniogórzanie mają się przesiąść do szynobusów. Gazeta Wrocławska. [dostęp 2011-11-20].
  5. a b c Mirosław Siemieniec (rzecznik prasowy PKP PLK): Komfortowo w Karkonosze. 2015-05-14. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-11)]. (pol.).
  6. a b c Jakub Dybalski: Jelenia Góra z planem transportowym, ale bez Kolei Miejskiej. 2014-02-14. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-15)]. (pol.).