Jerzy Jaroń
polski matematyk, profesor UŁ i PWr
Jerzy Jaroń (ur. 21 lipca 1917 w Warszawie, zm. 5 maja 1991[1]) – polski matematyk.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: cybernetyka, nauka o systemach | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1949-1987 |
Studia wyższe odbył w latach 1935-1946 na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1949 rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Matematyki Uniwersytetu Łódzkiego, a także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi. W roku 1958 obronił rozprawę doktorską opracowaną pod kierunkiem prof. Kazimierza Kuratowskiego[2]. Teorii systemów cybernetycznych poświęcił swoją rozprawę habilitacyjną przedstawioną w roku 1961. Od 1970 profesor Uniwersytetu Łódzkiego, od 1973 profesor na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej[3]. Dziekan Wydziału Elektroniki (1978-1981)[4].
Został pochowany na Cmentarzu Grabiszyńskim (34/596/17)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wyszukiwarka grobów we Wrocławiu
- ↑ Jerzy Jaroń in Mathematical Genealogy Project. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
- ↑ prof. Jerzy Jaroń
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 43, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-02-25] (pol.).