Politechnika Wrocławska
Politechnika Wrocławska – państwowa uczelnia techniczna we Wrocławiu.
| ||
![]() Budynek główny Politechniki (A1) | ||
Data założenia | 1910/24 sierpnia 1945[1] | |
Typ | państwowa | |
Państwo | ![]() | |
Adres | Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego 27 50-370 Wrocław | |
Liczba pracowników • naukowych |
4078 2131[2] | |
Liczba studentów | 27 388[3] | |
Rektor | prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs | |
Członkostwo | Socrates/Erasmus Leonardo da Vinci Tempus | |
Położenie na mapie Wrocławia ![]() | ||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | ||
![]() | ||
Strona internetowa |

Według webometrycznego rankingu uniwersytetów świata ze stycznia 2019, pokazującego zaangażowanie instytucji akademickich w Internecie, uczelnia zajmuje 5. miejsce w Polsce wśród uczelni technicznych, a na świecie 964. wśród wszystkich typów uczelni[4]. W rankingu szkół wyższych „Perspektyw” Politechnika Wrocławska zajęła w 2020 roku 3. miejsce wśród uczelni technicznych oraz 6. miejsce spośród wszystkich uczelni akademickich w Polsce[5].
HistoriaEdytuj
Początków uczelni można szukać w 1910, kiedy to powstała Królewska Wyższa Szkoła Techniczna we Wrocławiu (Königliche Technische Hochschule Breslau); w 1918 zmieniono nazwę na Wyższa Szkoła Techniczna (Technische Hochschule). W uroczystościach otwarcia uczestniczył cesarz Wilhelm II. Studia rozpoczęło wtedy 57 studentów, a z biegiem lat liczba ta rosła. W 1913 wynosiła już 238 osób, a największa – 926 osób – była w 1927.
Lata 30. XX wieku przyniosły kryzys, który dotknął także uczelnie. Wprowadzono kuratora, także wspólny budżet i administrację z uniwersytetem. Spadała liczba studiujących: w 1937 były to 482 osoby. Do roku 1943 uczelnia funkcjonowała bez większych zakłóceń. W czwartym roku wojny front wschodni zaczął się jednak przybliżać do granic Rzeszy. W połowie stycznia 1945, po ogłoszeniu miasta twierdzą (Festung Breslau), podjęto decyzję o ewakuacji Technische Hochschule w głąb Rzeszy. Tym samym szkoła zakończyła swoje funkcjonowanie.
W budynkach Technische Hochschule, z wykorzystaniem jej sprzętu i bibliotek, utworzono w 1945 polską Politechnikę Wrocławską. Znaczną rolę w zagospodarowaniu budynków i organizacji szkoły odegrali pracownicy naukowi uczelni lwowskich. Uczeni i absolwenci Politechniki Lwowskiej praktycznie zbudowali ją od postaw. Szczególną role w tym procesie odegrali rektor Politechniki Lwowskiej – profesor Edward Sucharda, a także profesor Kazimierz Idaszewski. Duży wkład wniósł również inż. Dionizy Smoleński, przed wojną asystent w Politechnice Warszawskiej.
Pierwszy polski wykład w Politechnice Wrocławskiej, wygłoszony przez profesora Kazimierza Idaszewskiego, odbył się 15 listopada 1945. Dzień ten obchodzony jest jako święto uczelni, a także święto nauki wrocławskiej. Przez pewien okres politechnika była administracyjnie połączona z Uniwersytetem Wrocławskim[6].
W 1945 istniało pięć wydziałów: Chemii Technicznej, Mechaniczno-Elektrotechniczny, Budownictwa, Hutniczo-Górniczy oraz Matematyczno-Przyrodniczy (wspólny z uniwersytetem). Studia podjęło wówczas 595 osób[6].
14/15 grudnia 1981, w czasie stanu wojennego oddziały ZOMO siłą stłumiło strajk na uczelni. Podczas akcji milicji pracownik politechniki, Tadeusz Kosecki, dostał ataku serca, w wyniku którego zmarł[7].
W ciągu całego 2010 w ramach obchodów stulecia uczelni technicznych we Wrocławiu odbyły się różnego rodzaju imprezy kulturalne i naukowe. Zwieńczeniem uroczystości był I Światowy Zjazd Absolwentów, który odbył się listopadzie tegoż roku.
Kadra naukowa[8]Edytuj
- z tytułem naukowym profesora: 215
- ze stopniem naukowym doktora habilitowanego: 292
- ze stopniem naukowym doktora: 1272
Poczet rektorówEdytuj
- Stanisław Kulczyński (1945–1951)
- Dionizy Smoleński (1951–1960)
- Zygmunt Szparkowski (1960–1969)
- Tadeusz Porębski (1969–1980)
- Bogusław Kędzia (1 XII 1980 – 31 VIII 1981)
- Tadeusz Zipser (1 IX – 29 XII 1981)
- Jerzy Schroeder (6 I – 31 VII 1982)
- Wacław Kasprzak (1982–1984)
- Jan Kmita (1984–1990)
- Andrzej Wiszniewski (1990–1996)
- Andrzej Mulak (1996–2002)
- Tadeusz Luty (2002–2008)
- Tadeusz Więckowski (2008–2016)
- Cezary Madryas (2016–2020)
- Arkadiusz Wójs (2020-)
Wcześniej (Königliche Technische Hochschule Breslau oraz Technische Hochschule):
- Rudolf Schenck (1910–1914)
- Gerhard Hessenberg (1914–1916)
- Carl Heinel (1916–1918)
- Friedrich Wilhelm Semmler (1918–1920)
- Ludwig Mann (1920–1924)
- Werner Schmeidler (1924–1926)
- Wilhelm Tafel (1926–1928)
- Karl Gottwein (1928–1930)
- Erich Waetzmann (1930–1932)
- Bernhard Neumann (1932–1933)
- Wilhelm Rein (1933–1937)
- Erwin Ferber (1937–1944)
- Heinrich Blecken (1944–1945)
Rada uczelniEdytuj
Pierwsza rada uczelni została powołana 28 lutego 2019 w składzie[9]:
1. Grzegorz Dzik
2. dr inż. arch. Piotr Gerber
3. prof. dr hab. inż. Wojciech Glabisz
4. Adam Grehl
5. Daniel Lewandowski
6. dr hab. inż. Zbigniew Sroka
7. Witold Ziomek
Władze uczelni (2020–2024)Edytuj
- Rektor – prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs
- Prorektor ds. Współpracy – prof. dr hab. inż. Dariusz Łydżba
- Prorektor ds. Nauki - prof. dr hab. inż. Andrzej Ożyhar
- Prorektor ds. Organizacji i Rozwoju Uczelni – prof. dr hab. inż. Tomasz Nowakowski
- Prorektor ds. Kształcenia – dr hab. inż. Agnieszka Bieńkowska, prof. uczelni
- Prorektor ds. Studenckich – dr inż. Piotr Górski
Wydziały i filieEdytuj
Obecnie uczelnia daje możliwość podjęcia nauki na kierunkach technicznych i ścisłych I i II stopnia prowadzonych w ramach trzynastu wydziałów i trzech filii:
Wydział ArchitekturyEdytuj
Wydział Budownictwa Lądowego i WodnegoEdytuj
Wydział ChemicznyEdytuj
- Biotechnologia
- Chemia
- Chemia i Analityka przemysłowa (nowy kierunek utworzony w 2016)
- Inżynieria chemiczna i procesowa
- Inżynieria materiałowa
- Technologia chemiczna
Wydział ElektronikiEdytuj
- Automatyka i Robotyka
- Elektronika
- Telekomunikacja
- Informatyka
- Teleinformatyka
- Cyberbezpieczeństwo
- Electronic and Computer Engineering (studia w j.angielskim)
Wydział ElektrycznyEdytuj
Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i GeologiiEdytuj
Wydział Inżynierii ŚrodowiskaEdytuj
Wydział Informatyki i ZarządzaniaEdytuj
Wydział Mechaniczno-EnergetycznyEdytuj
- Energetyka
- Mechanika i Budowa maszyn
Wydział MechanicznyEdytuj
- Automatyka i Robotyka
- Inżynieria biomedyczna
- Mechanika i Budowa maszyn
- Mechatronika
- Transport
- Zarządzanie i Inżynieria produkcji
Wydział Podstawowych Problemów TechnikiEdytuj
Wydział Elektroniki Mikrosystemów i FotonikiEdytuj
Wydział MatematykiEdytuj
Filia w Jeleniej GórzeEdytuj
- Informatyka przemysłowa
Filia w LegnicyEdytuj
- Inżynieria odnawialnych źródeł energii
- Budowa maszyn i pojazdów
Filia w WałbrzychuEdytuj
- Mechatronika pojazdów
Domy studenckieEdytuj
Domy studenckie Politechniki Wrocławskiej znajdują się w kilku miejscach Wrocławia. Największym skupiskiem jest osiedle akademickie Wittigowo, gdzie znajduje się 5 największych akademików (od T-15 do T-19).
- T-2 Telemik ul. Grunwaldzka 59
- T-3 Straszny Dwór pl. Grunwaldzki 61
- T-4 Czworak ul. Ł. Górnickiego 22
- T-6 Alcatraz ul. M. Reja 54/56
- T-9 Atol ul. Powstańców Śląskich 137
- T-14 Azyl wybrzeże L. Pasteura 8
- T-15 Hades ul. E. Wittiga 6
- T-16 Tower ul. E. Wittiga 4
- T-17 Ikar ul. Z. Wróblewskiego 27
- T-18 Hotel Asystenta ul. Z. Wróblewskiego 25
- T-19 Piast ul. E. Wittiga 8
- T-22 (wydzielony z T-18) ul. Z. Wróblewskiego 25.
AbsolwenciEdytuj
Absolwentami Politechniki Wrocławskiej są między innymi:
- Krzysztof Baranowski – żeglarz
- Leszek Czarnecki – biznesmen, jeden z najbogatszych Polaków
- Tadeusz Drozda – artysta kabaretowy
- Rafał Dutkiewicz – prezydent Wrocławia w latach 2002–2018
- Bolesław Hebrowski – żołnierz AK, honorowy prezes Dolnośląskiego Oddziału PZITS
- Teodor Jeske-Choiński – pisarz historyczny
- Jan Kaczmarek – artysta kabaretowy
- Wojciech Kurtyka – himalaista
- Wanda Rutkiewicz – himalaistka
- Jerzy Skoczylas – artysta kabaretowy
- Zygmunt Waschko – architekt
- Krzysztof Wielicki – himalaista
- Andrzej Wiszniewski – były rektor, minister nauki w l. 1997–2001
- Maja Włoszczowska – mistrzyni świata w kolarstwie górskim, zdobywczyni srebrnego medalu na IO w Pekinie
- Dorota Wysocka-Schnepf – dziennikarka
- Tadeusz Zipser – architekt
- Paweł Rańda – polski wioślarz, wicemistrz olimpijski, medalista mistrzostw świata i Europy
Życie kulturalneEdytuj
W 1969 przy Politechnice powstał Kabaret Elita, którego członkami byli Jan Kaczmarek, Tadeusz Drozda i Jerzy Skoczylas, studenci Politechniki.
Długą tradycję (od 1964) ma Dyskusyjny Klub Filmowy „Politechnika”. Kameralny Chór Politechniki Wrocławskiej kontynuuje tradycję założonego w 1993 Chóru Kameralnego „Consonanza”[11]. Akademicki Chór Politechniki wyrósł z założonego w 1970 przy Wydziale Górniczym niewielkiego zespołu śpiewaczego. W Legnicy, przy Zamiejscowym Ośrodku Dydaktycznym, również działał Chór Kameralny Axion, pod batutą Jarosława Lewkowa.
Studenci Politechniki aktywnie chronią zabytki techniki działając w MSKN OZT HP „Nadbór”.
Instytucje akademickieEdytuj
- Biuro Karier[12][13]
- Zarząd Parlamentu Studentów Politechniki Wrocławskiej
- Samorząd Studencki Politechniki Wrocławskiej
- Akademicki Klub Lotniczy przy Politechnice Wrocławskiej
- Agencja Fotograficzna „SpAF” od 1978
- Stowarzyszenie paraArtystycznej Fotografii „SpAF” od 1985
- Studencka Prasowa Agencja Fotograficzna „SPAF” od 1995
- WCSS: Wrocławskie Centrum Sieciowo-Superkomputerowe
- WASK: Wrocławska Akademicka Sieć Komputerowa
- Akademickie Radio Luz (Wrocław 91,6 FM)
- Akademicki Chór Politechniki Wrocławskiej
- Kameralny Chór Politechniki Wrocławskiej
- Akademicki Chór Politechniki Wrocławskiej filii w Legnicy „Axion”
- Miesięcznik: „Pryzmat”
- Miesięcznik: „Żak”
- Studencka Telewizja PWr: STYK
- Akademicka Telewizja Internetowa ATI-PWr
- Wydawnictwo PWr
- Galeria Polibudka
- KS AZS Politechnika Wrocławska
- Fundacja MANUS – PWr
- Erasmus Student Network sekcja Politechnika Wrocławska
- IAESTE Polska KL Politechnika Wrocławska
- AIESEC Polska KL Politechnika Wrocławska
- BEST Wrocław
- Akademickie Stowarzyszenie Informatyczne
- Zrzeszenie Studentów Polskich – Rada Uczelniana Politechniki Wrocławskiej
- UKSiDZ Uczelniany Komitet Studentów i Doktorantów Zagranicznych
- Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Wrocławskiej
- Ponad 100 kół naukowych
Uniwersytet NysaEdytuj
W latach 2001-2019, przy współpracy Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Technicznego w Libercu w Czechach oraz Uniwersytetu Stosowanych Nauk Zittau i Goerlitz na terenie Niemiec, funkcjonował Uniwersytet Nysa. Korzystając ze środków instytutów partnerskich, międzyuczelniana sieć oferowała własne kursy i przedmioty. Dzięki temu studenci mieli możliwość studiowania w trzech krajach i zdobycia umiejętności, doświadczenia i wiedzy z zakresu różnych kultur oraz dyscyplin.
Zespół Szkół AkademickichEdytuj
Politechnika Wrocławska od września 2014 prowadzi bezpłatny Zespół Szkół Akademickich, w którego skład wchodzą Gimnazjum Akademickie oraz Akademickie Liceum Ogólnokształcące[14]. Siedziba szkoły znajduje się w budynku C-13, gdzie na użytek szkoły przeznaczono II, III i IV piętro.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dekret z dnia 24 sierpnia 1945 r. o przekształceniu Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej na polskie państwowe szkoły akademickie (Dz.U. z 1945 r. nr 34, poz. 207).
- ↑ Fakty i liczby | Politechnika Wrocławska, pwr.edu.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Fakty i liczby | Politechnika Wrocławska, pwr.edu.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Ogólnoświatowy ranking uczelni CSIC.
- ↑ Ranking Szkół Wyższych Perspektywy 2020, ranking.perspektywy.pl [dostęp 2021-01-15] .
- ↑ a b Portal PWr.
- ↑ Lista osób zamordowanych podczas stanu wojennego (pol.). Niezależne Zrzeszenie Studentów. [dostęp 2011-07-11].
- ↑ Ogólnopolski wykaz nauczycieli akademickich i pracowników naukowych (pol.). 2018-02-04. [dostęp 2018-02-04].
- ↑ Skład Rady uczelni (pol.). Politechnika Wrocławska. [dostęp 2019-03-04].
- ↑ http://bip.pwr.wroc.pl/Zarzadzenia.aspx Zarządzenie 43/2015 i 44/2015.
- ↑ Kameralny Chór Politechniki Wrocławskiej.
- ↑ Biuro karier Politechniki Wrocławskiej, biurokarier.pwr.edu.pl [dostęp 2016-02-02] .
- ↑ Careers Office at Wrocław University of Technology as a Learning Organization
- ↑ wroclaw.wyborcza.pl, wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-26] .