Jerzy Jarosz (leśnik)

Jerzy Jarosz (leśnik) (ur. 24 kwietnia 1843 w Kostarowcach, zm. 1916 w Nowym Sączu) – polski leśniczy

Jerzy Jarosz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1843
Kostarowce

Data i miejsce śmierci

1916
Nowy Sącz

Zawód, zajęcie

leśnik

podpis

Leśniczy m.in. u Stadnickich w Nawojowej, od 1883 w Nowym Sączu jako zarządca lasów miejskich[1]. Około 1885 z urzędowego nakazu objął nadzór fachowy nad zdewastowanymi lasami tatrzańskimi w dobrach zakopiańskich Magnusa Peltza i opracował wtedy w celu ratowania tych lasów dwa operaty: Operat urządzenia lasów Państwa Zakopiańskiego na 10 letni okres od 1885-1895 oraz Operat systemizacji lasów Państwa Zakopiańskiego na rok 1896 (oba znajdują się w Dyrekcji TPN  w Zakopanem)[2].

W 1912 opublikował Sensacyjny pamiętnik starego łowczego i leśnika, w którym obok własnych wspomnień myśliwskich,umieścił swój wywód historii świata, zwalczający teorię ewolucji Darwina oraz zaprezentował poglądy antysemickie i antymasońskie[3]. Jako dodatek do tego pamiętnika wydał oddzielną książkę Pogrom darwinizmu i nowa idea budowy świata, w której wyjaśniał swoje poglądy na budowę i historię powstania świata[4].

Był także autorem broszur publicystycznych o gospodarce leśnej w lasach miejskich Nowego Sącza[5][6].

Przypisy edytuj

  1. Marceli Marchlewski, Las tatrzański z końcem XIX wieku a dziś, „Chrońmy przyrodę ojczystą” (1-2), 1948.
  2. Władysław Bieńkowski, Gospodarka leśna w Tatrach, 1925, s. 9.
  3. Jerzy Jarosz, Senzacyjny pamiętnik starego łowczego i leśnika, Kraków: Nakładem autora, 1912 [dostęp 2021-08-17].
  4. Jerzy Jarosz, Pogrom darwinizmu i nowa idea budowy świata, Nowy Sącz: Nakładem autora, 1913.
  5. Jerzy Jarosz, Niedobór lasowy tudzież polowanie i "Urwisz" Jarosza, 1899.
  6. Jerzy Jarosz, Obraz "złego" w miejskich lasach, 1892.