Jerzy Marowski
Jerzy Marowski (ur. 1901, zm. 1961) – polski prawnik, w okresie PRL sędzia Sądu Najwyższego PRL.
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w 1901[1][2]. Od 1944 do 1948 był zatrudniony w Ministerstwie Oświaty, gdzie pełnił stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu Szkół Wyższych[1]. Pod koniec 1948 został członkiem powołanej w 1947 komisji do spraw opracowania jednolitego polskiego kodeksu cywilnego[3]. Był sędzią Sądu Najwyższego[1][4]. Publikował w „Państwie i Prawie”[5].
Zmarł w 1961[1]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera P-1-38)[6].
Odznaczenia i ordery
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Maciej Matwijów: Walka o lwowskie dobra kultury w latach 1945-1948. Wrocław: 1996, s. 250, 252, 262. ISBN 83-7095-019-1.
- ↑ Według Monitora Polskiego z 1954 był synem Józefa. M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340 Według strony Sejm Wielki był synem Stefana i Heleny Rajskiej. Jerzy Marowski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-03-02].
- ↑ Przemysław Kowalski. Z badań nad prawem spadkowym w projekcie kodeksu cywilnego z 1948 r.. „Miscellanea Historico-Iuridica”. Tom XII, s. 262, 265, 2013.
- ↑ Adam Strzembosz: Sądownictwo w Polsce w latach 1956-1979. W: Tom 16. Sędziowie w czasie próby 1981-1988. Warszawa: 2005, s. 32, seria: Monografie. ISBN 83-89078-83-X.
- ↑ Stanisław Kołodziejski. Dziedziczenie posiadania. „Palestra”. Nr 13/6(138), s. 55, 56, 1969.
- ↑ Lista pochowanych. Jerzy Marowski. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-03].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340.
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 988
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366.