Jerzy Wilhelm Szauman Szumski
Jerzy Wilhelm Szauman Szumski herbu własnego (zm. w 1794 roku) – sędzia grodzki brasławski w latach 1765-1794[1], chorąży Jego Królewskiej Mości.
Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku[2]. Jako poseł brasławski na Sejm Rozbiorowy 1773–1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[3]. Za zasługi otrzymał starostwo bieckie i dzierżawę Borkowszczyzny. Uzyskał od komisji rozdawniczej dóbr pojezuickich dobra w połockiem czyniące 2800 złotych polskich intraty. Konsyliarz sądu konfederacji generalnej 1773–1775 roku[4].
Bibliografia
edytuj- Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.
- Złota księga szlachty polskiej, r. IX, Poznań 1887
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. I, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 733.
- ↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
- ↑ Leopold Hubert, Pamiętniki historyczne, t. II, Warszawa 1861, s. 304.