Jerzy Złotowski
Jerzy Zbigniew Złotowski, ps. „Poręba” (ur. 27 maja 1911 w Warszawie, zm. 30 września 1944 tamże) – polski architekt, podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, powstaniec warszawski[1][2].
| Data i miejsce urodzenia |
27 maja 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 września 1944 |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
| Odznaczenia | |
| |
Biogram
edytujPo inwazji Niemiec na Polskę brał udział w kampanii wrześniowej. Od listopada 1939 zasiadał w Komitecie Centralnym Związku Syndykalistów Polskich. Pełnił także funkcję inspektora Komendy Głównej Oddziałów Bojowych ZSP, a od maja 1944 (po śmierci Romana Galicza) został jej komendantem[1][3].
Podczas powstania warszawskiego był oficerem 104 Kompanii Syndykalistów na Starym Mieście oraz Brygady Syndykalistycznej w Śródmieściu[1]. Zginął od pocisku granatnika 30 września 1944 na rogu ulic Kruczej i Wspólnej. Decyzją Komendy Głównej OB ZSP został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Orderu Virtuti Militari[4].
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[5].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Paweł Marek, Na krawędzi życia. Wspomnienia anarchisty 1943-44, Wydawnictwo DĄB, 2006, ISBN 83-922244-1-8.
- ↑ Powstańcze Biogramy – Jerzy Złotowski [online], www.1944.pl [dostęp 2022-10-11] (pol.).
- ↑ Kazimierz Przybysz (red.), Wizje Polski: programy polityczne lat wojny i okupacji, 1939-1944, Elipsa, 1992, ISBN 978-83-85466-10-9.
- ↑ Edward Czemier, Brygada Syndykalistyczna (relacja dowódcy) [online], 161 Crew, 20 listopada 2012 [dostęp 2022-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-11] (pol.).
- ↑ Szlak pamięci na Powązkach Wojskowych [online], graedu.pl [dostęp 2022-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-11] (pol.).