Jesús de Tavarangue
Jesús de Tavarangue – dawna redukcja jezuicka w południowo-wschodnim Paragwaju, ok. 10 km na północny zachód od La Santísima Trinidad de Paraná, w departamencie Itapúa.
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1993 |
Położenie na mapie Paragwaju  | |
 27°03′20,9″S 55°45′11,6″W/-27,055806 -55,753222
| |
W 1993 roku ruiny redukcji Jesús de Tavarangue i La Santísima Trinidad de Paraná zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO[1].
Historia edytuj
Jezuici przybyli do regionu Guayrá w 1588 za zgodą Filipa II[2]. Zakon szerzył chrześcijaństwo i działał na rzecz ochrony Indian przed systemem encomiendy, praktykowanym przez hiszpańskich osadników[2]. Był on oparty początkowo na niewolniczej, a później na pańszczyźnianej pracy ludności indiańskiej i prawie ściągania od Indian trybutu należnego koronie hiszpańskiej w zamian za opiekę. W 1609 roku Hiszpania nadała jezuitom ziemie w regionie granicznym Paragwaju, gdzie zakon założył 30 redukcji misyjnych: 8 na terenie obecnego Paragwaju, 13 w Argentynie i 7 w Brazylii[2].
Indianie byli nakłaniani do przyjmowania chrześcijaństwa i osiedlania się w redukcjach, przy czym nie byli poddawani europeizacji i zachowywali własne tradycje. Jezuici zachęcali ich do uprawy ostrokrzewu paragwajskiego, służącego do produkcji yerba mate[1].
Redukcja Jesús de Tavarangue została założona w 1685 roku i przeniesiona później w obecne miejsce[2], ok. 10 km od redukcji La Santísima Trinidad de Paraná[1].
Opis edytuj
Do dnia dzisiejszego zachowały się ruiny redukcji, które dobrze oddają charakterystyczny układ urbanistyczny osady jezuickiej skupionej wokół kościoła[1]. Obok gmachu świątyni (w Jesús de Tavarangue nigdy niedokończonej – ukończenie budowy przerwało wypędzenie jezuitów z kolonii w połowie XVIII wieku[3]) znajdował się dom jezuitów, a przed kościołem kwadratowy plac z czterema głównymi punktami osady, wyznaczonymi przez krzyże, figury lub relikwiarze[1]. Dalej były domy kacyków (hiszp. caciques), szkoła, sierociniec (Coty Guazú), warsztaty, ogrody, cmentarz i więzienie[1].
Budynki zostały wzniesione w stylu mudéjar, łączącym elementy architektury islamskiej i chrześcijańskiej (romańskiej i gotyckiej)[1]. Zdobienia trzech portali kościoła przypominają ornamentykę katedry w Kordobie[3]. Architektami byli jezuici: Antonio Forcada i Juan Antonio de Ribera – syn hiszpańskiego architekta Pedro de Ribery[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g UNESCO: Jesuit Missions of La Santísima Trinidad de Paraná and Jesús de Tavarangue. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
- ↑ a b c d UNESCO: Advisory Body Evaluation. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
- ↑ a b c Margaret Hebblethwaite: Bradt Travel Guide Paraguay. Bradt Travel Guides, 2010, s. 200-201. ISBN 978-1-84162-315-3. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- SENATUR - Secretaría de Turismo de Paraguay: Ruinas Jesuíticas del Paraguay. [dostęp 2014-08-24]. (hiszp.).
- The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company: Huonder, A. (1911). Reductions of Paraguay. [dostęp 2014-08-24]. (hiszp.).