Jiufeng Daoqian
Jiufeng Daoqian (chiń. 九峰道虔, pinyin Jiǔfēng Dàoqián; kor. 구봉도건 Kubong Togŏn; jap. Kyūhō Dōken; wiet. Cửu Phong Đạo Kiền, zm. 923) – chiński mistrz chan.
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Szkoła | |
Linia przekazu Dharmy zen |
|
Nauczyciel | |
Następca | |
Zakon |
Życiorys
edytujPochodził z Fuzhou. Był uczniem i osobistym służącym mistrza Shishuanga Qingzhu. Po jego śmierci na życzenie innych mnichów został opatem tego klasztoru. Po jakimś czasie przeniósł się na górę Dziewięciu Szczytów (chiń. Jiufeng w Ruizhou w pobliżu dzisiejszego Gao’an w prow. Jiangxi). Jeszcze później przebywał w Shimen i w końcu w Letan.
Jego najwybitniejszym uczniem był Heshan Wuyin.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek linii przekazu w nowym kraju.
- 36/9. Yaoshan Weiyan (751–834)
- 37/10. Daowu Yuanzhi (769–835)
- 38/11. Shishuang Qingzhu (807–888)
- 39/12. Jiufeng Daoqian (zm. 923)
- 40/13. Heshan Wuyin (891–960) występuje w gong’anie 44 z Biyan lu.
- 40/13. Baofeng Yanmao (bd)
- 40/13. Guangmu Xingxiu (bd)
- 40/13. Tong’an Changcha (bd)
- 40/13. Letan Kuangwu (bd)
- 40/13/1. Pŏpgyŏng Hyŏnhwi (875–941) Korea
- 39/12. Jiufeng Daoqian (zm. 923)
- 38/11. Shishuang Qingzhu (807–888)
- 37/10. Daowu Yuanzhi (769–835)
Bibliografia
edytuj- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.