Jocelyne Jocya (ur. 7 stycznia 1942, zm. 18 sierpnia 2003 w West Hollywood, Kalifornia) – francuska piosenkarka (jazz i piosenka francuska), autorka tekstów, najbardziej znana z interpretacji piosenki "Bon Voyage", a także obrończyni praw dziecka.

Jocelyne Jocya
Jocelyne Taulere
Imię i nazwisko urodzenia

Jocelyne Taulere

Data urodzenia

7 stycznia 1942

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2003
West Hollywood, Kalifornia

Przyczyna śmierci

rak piersi

Zawód, zajęcie

piosenkarka,
autorka tekstów,
obrończyni praw dziecka

Narodowość

francuska

W latach 1958–1980 sprzedała miliony płyt i występowała w najsłynniejszych salach koncertowych całego świata. W 1988 roku założyła Fundację non-profit na rzecz Deklaracji Praw Dziecka[1]. Współpracowała z następującymi wytwórniami płytowymi: Disques Vogue, Decca, JAG Records, PDG Records, CBS Records, czy Polydor.

Życiorys

edytuj

Pierwszy ważny moment na drodze do kariery muzycznej Jocelyne Jocya nastąpił kiedy miała 17 lat. Wtedy to, we francuskiej sali koncertowej Olympia, wzięła udział w konkursie talentów o nazwie "Les Nº1 de Demain". Ostatecznie zajęła I miejsce za wykonanie piosenki "Bon Voyage". Wygrała wówczas samochód, kontrakt płytowy, a nade wszystko zyskała uwagę samej Edith Piaf, która przewodniczyła całemu konkursowi. Nagranie piosenki "Bon Voyage" sprawiło, że Jocelyne Jocya stała się postrzegana jako muzyczna gwiazda[2], a jej singiel sprzedawany był w milionach egzemplarzy na całym świecie.

W niedługim czasie, Jocelyne Jocya stała się protegowaną Edith Piaf, i trzykrotnie zdobyła prestiżową nagrodę muzyczną we Francji o nazwie Le Coq d'Or de la Chanson Française. W latach 1980–1985, kiedy zamieszkała w Los Angeles, Jocelyne Jocya była klientką agencji L'etoile Talent Agencies and CEL Management współpracującej z Robem Cipriano. Była gościem na wielu ważnych imprezach. W 1988 roku założyła Fundację non-profit skupiającą swoje działania na rzecz przestrzegania Deklaracji Praw Dziecka. Wystąpiła na gali charytatywnej w Beverly Wilshire Hotel wraz z następującymi przyjaciółmi: Larry King, Natalie Cole, czy Crenshaw Elite Chore. Fundusze tam zebrane zostały przeznaczone na pomoc dzieciom których prawa są łamane.

Zmarła 18 sierpnia 2003 roku na raka piersi w wieku 61 lat.

Dyskografia

edytuj
  • 1958 – Bon Voyage
  • 1958 – Les Gitans – Vol. 2
  • 1958 – Le Coq de la Chanson Française (Compilation)
  • 1958 – Chanson Parade Vol. 1 (Compilation)
  • 1959 – Pour Peu Qu’on M’aime – Vol. 3
  • 1960 – Notre Concerto – Vol. 5
  • 1960 – N° 20 (Sonorama)
  • 1960 – L’arlequin de Tolède – Vol. 4
  • 1961 – Ton Adieu
  • 1962 – La Plus Haute Colline
  • 1963 – Tout Se Sait un Jour
  • 1964 – Il Ne Fallait Pas
  • 1967 – Comme les Autres
  • 1970 – Douya Douya
  • 1980 – Si Tous les Je T’aime

Trasy koncertowe i performance

edytuj
  • 1957 – L´Olympia Musicorama
  • 1958 – L´Olympia Musicorama
  • 1958 – Casino Estoril, Portugal
  • 1959 – Bobino-Guy Beart
  • 1959 – L´Olympia Musicorama
  • 1959 – L´Olympia-Marie J Neuville
  • 1959 – Alcazar de Marseille
  • 1959 – Bal du Moulin Rouge
  • 1960 – Alhambra-Discorama
  • 1960 – Bobino-Dario Moreno
  • 1960 – Alhambra-Discorama
  • 1960 – Bobino-Henry Salvador
  • 1961 – Alhambra-Nicole Croisille
  • 1962 – A.B.C.-Dario Moreno
  • 1963 – Alhambra-Discorama
  • 1964 – Concert Pacra
  • 1966 – Bobino

Przypisy

edytuj
  1. Foundation for The Declaration of the Rights of Children. [dostęp 2015-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-04)].
  2. David Bloom: Jocelyne Jocya, the Last Vintage of France's Greatest Divas!. Showbiz Time Magazine. [dostęp 2015-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-18)].