Joseph Bradley Varnum
Joseph Bradley Varnum (ur. 29 stycznia 1750 w Dracut, zm. 21 września 1821 tamże) – amerykański polityk.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1750 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 września 1821 |
| przewodniczący pro tempore Senatu | |
| Okres |
od grudnia 1813 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| spiker Izby Reprezentantów | |
| Okres |
od października 1807 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
.png)
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 29 stycznia 1750 roku w Dracut[1]. W młodości pracował jako rolnik, a następnie zaciągnął się do wojska, by wziąć udział w amerykańskiej wojnie o niepodległość[2]. W wieku osiemnastu lat został kapitanem oddziału prowincji Massachusetts Bay[1]. Pod koniec wojny w 1787 roku uzyskał stopień pułkownika i pomógł stłumić rebelię Daniela Shaysa[1]. W latach 1780–1795 był członkiem legislatury stanowej Massachusetts[2]. Był jednym z delegatów stanowej konwencji konstytucyjnej, która ratyfikowała przyjęcie Konstytucji USA[2]. Pracował także jako sędzia, a w 1795 roku został wybrany do Izby Reprezentantów z ramienia Demokratycznych Republikanów[2]. W 1802 roku został generałem majorem milicji stanowej[1]. W latach 1807–1811 pełnił rolę spikera izby niższej[1]. Mandatu kongresmana zrzekł się w lecie 1811 roku, ponieważ został wybrany do Senatu[2]. W roku 1813 bezskutecznie kandydował na gubernatora Massachusetts przeciwko urzędującemu Calebowi Strongowi[1]. W izbie wyższej zasiadał do 1817 roku, pełniąc od grudnia 1813 do lutego 1814 roku funkcję przewodniczącego pro tempore[1]. Po zakończeniu kadencji, ponownie zasiadał w legislaturze stanowej do śmierci 21 września 1821 roku w Dracut[2].
Jego bratem był James Mitchell Varnum[2].