Julian Michał Potępa (ur. ok. 1887, zm. 31 lipca 1967) – polski prawnik, w okresie PRL sędzia Sądu Najwyższego PRL.

Julian Potępa
Ilustracja
Julian Potępa (1934)
Data urodzenia

ok. 1887

Data śmierci

31 lipca 1967

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

prawnik, sędzia

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Syn Jana. W okresie międzywojennym był m.in. prokuratorem Sądu Okręgowego w Tarnowie, wiceprezesem Sądu Apelacyjnego w Krakowie.

Po wojnie był sędzią Sądu Najwyższego[1], dyrektorem Departamentu Ustawodawczego Ministerstwa Sprawiedliwości. Pod koniec 1956 został przewodniczącym komisji powołanej do zbadania powstania i działalności sekcji tajnej w Sądzie Apelacyjnym (Wojewódzkim) w Warszawie i sekcji tajnej w Sądzie Najwyższym[2].

Jego żoną była Stefania z Gronowskich (zm. 1954)[1].

Zmarł 31 lipca 1967 w wieku 80 lat. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 133-3-30)[1].

Publikacje edytuj

  • Reforma postępowania karnego w sądach powszechnych (1949)[3]

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Cmentarz Stare Powązki: STEFANIA POTĘPA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-02-01].
  2. Diana Maksimiuk. Jeszcze w sprawie sekcji tajnych w sądownictwie polskim w latach pięćdziesiątych XX wieku. „Miscellanea Historico-Iuridica”. Tom XI, s. 403, 405, 2012. 
  3. Reforma postępowania karnego w sądach powszechnych. bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2018-02-02].
  4. M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  5. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
  6. M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 745 „za wybitne zasługi w dziedzinie usprawnienia wymiaru sprawiedliwości”.
  7. M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419 „Uchwała Rady Państwa z dnia 28 kwietnia 1955 r. nr 0/661 - na wniosek Prezesa Sądu Najwyższego”.