Junkers W 33
Junkers W 33 – niemiecki samolot wielozadaniowy, będący rozwinięciem modelu Junkers F 13.
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
wielozadaniowy |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
2/3 osoby |
Historia | |
Data oblotu |
17 czerwca 1926 |
Lata produkcji |
1926 - 1934 |
Liczba egz. |
199 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x 6-cylindrowy, rzędowy Junkers L5 |
Moc |
228 kW (310 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
17,75 m |
Długość |
10,90 m |
Wysokość |
3,50 m |
Powierzchnia nośna |
43,00 m² |
Masa | |
Własna |
1 400 kg |
Startowa |
2 100 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
197 km/h |
Zasięg |
800 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
max 6 | |
Rzuty | |
Przelot nad Atlantykiem
edytujZe względu na dobrą konstrukcję, wytrzymałość i niezawodność Junkers W 33 został użyty do próby pobicia rekordu przelotu nad Atlantykiem. W tym celu przygotowano specjalnie wyposażone dwa egzemplarze W 33. Z tego jeden o nazwie „Bremen” (nr fab. 2504, D-1167) 12 maja 1928 roku wystartował z irlandzkiego lotniska Baldonell (k. Dublina) i po 36 godzinach wylądował na wyspie Greenly Island między Labradorem a Nową Fundlandią. Pilotowany był przez załogę w składzie: Ehrenfried Günther Freiherr von Hünefeld, Hermann Köhl oraz James Fitzmaurice. Był to pierwszy przelot bez lądowania przez północny Atlantyk. Natomiast 19 października 1928 inny egzemplarz W 33 przeleciał z Berlina do Tokio, przemierzając różnymi etapami ok. 14 tys. kilometrów.
Linki zewnętrzne
edytuj- www.junkers.de (niem.)