Jyrkowie (gr. Ἱύρκαι) – starożytny lud żyjący na pograniczu Europy i Azji, znany z relacji Herodota. Mieszkali w bliskim sąsiedztwie Tyssagetów i podobnie jak oni trudnili się myślistwem[1]. Na wschód od nich lokalizuje Herodot jeden z odłamów Scytów.

Jyrkowie/Jyrcae na mapie „Świat Herodota” z XIX wieku

Ich siedziby lokalizowane są współcześnie przy południowo-zachodnich stokach Uralu, w dorzeczu Wiatki. Powszechnie identyfikowani przez historyków z Jugrami i uważani za przodków Węgrów.

Przypisy

edytuj
  1. Romuald Wojna: Wielki świat nomadów. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983, s. 67.

Bibliografia

edytuj
  • Henryk Łowiański: Studia nad dziejami Słowiańszczyzny, Polski i Rusi w wiekach średnich. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 1986.
  • Ellis Hovell Minns: Scythians and Greeks. Cambridge: Cambridge University Press, 2000.