Jęzor lodowcowy, język lodowcowy – wydłużona, dolna część lodowca, gdzie przeważa proces ablacji, także niewielki, wąski występ czoła lodowca lub lądolodu. Ogromne masy lodu „wylewają” się w dół stoku. Jęzor lodowcowy położony na lądzie zazwyczaj jest zakończony rzeką lodowcową[1][2][3].

Pływający jęzor lodowcowy Erebusa u wybrzeża Wyspy Rossa

Inną formą są pływające jęzory lodowcowe, które występują tam, gdzie zlodowacone góry sąsiadują z morzem. Latem cieplejsza woda morska częściowo topi ich krawędzie, tworząc złożone kształty. Takie jęzory tworzą góry lodowe poprzez cielenie się lodowca[4]. Należy do nich Lodowiec Drygalskiego na Antarktydzie[5].

Przypisy

edytuj
  1. Jęzor lodowca. sjp.pwn.pl. [dostęp 2016-06-05]. (pol.).
  2. Jęzor lodowcowy. www.zycieaklimat.edu.pl. [dostęp 2016-06-05]. (pol.).
  3. Lodowce górskie. www.geografia_liceum.republika.pl. [dostęp 2016-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)]. (pol.).
  4. Erebus Ice Tongue. NASA Earth Observatory, 2004-11-03. [dostęp 2017-07-18]. (ang.).
  5. Drygalski Ice Tongue. NASA Earth Observatory, 2005-03-04. [dostęp 2017-07-18]. (ang.).