Kółko ogonowe

Kółko ogonowe – pomocniczy element podwozia chroniący ogon samolotu przed niekontrolowanym zetknięciem z ziemią. Stosowany w konwencjonalnym układzie podwozia jako tylny punkt podparcia.

Stałe kółko ogonowe samolotu de Havilland Tiger Moth

Opis

Kółko ogonowe stanowiło rozwinięcie funkcjonalności płozy ogonowej. Zastosowanie amortyzacji znacznie poprawiło komfort poruszania samolotu na płycie lotniska. W kolejnych latach opracowano rozwiązanie umożliwiające samonastawność kółka co z kolei usprawniło proces kołowania maszyn przed startem i po wylądowaniu. Dla zmniejszenia oporów aerodynamicznych w locie opracowano mechanizm częściowego lub całkowitego chowania kółka ogonowego.

Chowane kółko ogonowe w samolocie Concorde

Rozwój konstrukcji podwozia lotniczego i jego ewolucja w kierunku zastosowania goleni przedniej nie spowodowała zaprzestania wykorzystywania kółka ogonowego. Jest stosowane w maszynach lekkich (sportowych, turystycznych, rolniczych) oraz jako dodatkowy element zabezpieczający ogon maszyn przed kontaktem z powierzchnią pasa startowego.

Konstrukcja zamocowania kółka ogonowego powinna zapewnić manewrowość samolotu na lotnisku poprzez zachowanie samonastawności, a w przypadku startu i lądowania stateczność samolotu poprzez blokowania kółka w położeniu neutralnym.

Bibliografia

• Ryszard Cymerkiewicz: Budowa samolotów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1982, s. 222-224. ISBN 83-206-0282-3. OCLC 749706309.
• Stanisław Szczesiński, Stanisław Adamczyk: Uzbrojenie. T. 2. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991, s. 126, seria: Ilustrowany leksykon lotniczy. ISBN 83-206-0958-5. OCLC 750102466.
• Michaił N. Szulżenko, Anatolij S. Mostowoj: Konstrukcja samolotów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970, s. 402. OCLC 830845595.