Kacper Mieczysław Rafał Rybicki (ur. 1940 w Izabelinie k. Warszawy, zm. 2008) – polski geofizyk, planetolog, astrofizyk[1]; profesor doktor habilitowany nauk fizycznych, specjalizujący się w fizyce wnętrza Ziemi[2]; autor wielu prac z zakresu sejsmologii teoretycznej oraz modelowania losów Ziemi i innych planet; fundator stypendiów naukowych[3]. Członek Polskiej Akademii Nauk i dyrektor Instytutu Geofizyki tamże[2].

Kacper Rybicki
Data i miejsce urodzenia

1940
Izabelin

Data śmierci

2008

profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka wnętrza Ziemi, planetologia, astrofizyka, sejsmologia teoretyczna
Doktorat

1971
promotor: Roman Teisseyre

Profesura

1987

dyrektor
Jednostka

Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk

Życiorys

edytuj

W 1957 roku ukończył Liceum im. Stefana Batorego.

W 1962 ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie następnie rozpoczął swoją pracę jako asystent naukowy. W latach 1966–1970 był doktorantem w Instytucie Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, i z tym instytutem związany był już do końca swojego życia. W 1971 obronił pracę doktorską przygotowaną pod kierunkiem prof. Romana Teisseyre. Habilitował się na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.

W 1987 roku otrzymał tytuł profesora[1].

Wybrane publikacje

edytuj
  • Constrains on stresses in isotropic homogeneous infinite half-spaces being in welded contact: 2D anti-plane and in-plane cases
  • Comment on the paper „Fast tidal cycling and origin of life by Richard Lathe”
  • Secular changes of LOD associated with a growth of the inner core
  • On faulting in inhomogeneous media[2]
  • Acta Geophysica[1]

Przypisy

edytuj