Kamień runiczny z Rimsø

Kamień runiczny z Rimsø (DR 114) – datowany na okres między 900 a 1020 rokiem kamień runiczny. Ustawiony jest na niewielkim wzgórzu po wschodniej stronie kościoła w Rimsø w gminie Norddjurs w Danii[1].

Kamień runiczny z Rimsø

Głaz ma 226 cm wysokości i 120 cm szerokości. Opisany po raz pierwszy w 1832 roku, znajdował się wówczas w przykościelnym murze. Wydobyty w 1875 roku, w 1889 roku został postawiony w obecnym miejscu[1]. Zabytek wykonany jest z niebieskawego granitu. Ze względu na uszkodzenie kamienia napis jest częściowo nieczytelny[1]. Odczytany tekst głosi:

þuriR : bruþiR : ainraþa
rai=sþi : stain : þonsi : ¶ uft : muþur : sina : auk : ¶ ... ku... ¶ ... -auþi : sam : uarst : maki[2]

co tłumaczy się jako:

Thore, brat Enrodego, wzniósł ten kamień dla swej matki. Śmierć ta jest największym nieszczęściem dla syna[3].

Wyryta na bocznej ścianie końcówka inskrypcji została zapisana w nietypowy sposób i należy ją czytać od tyłu (ikam : tsrau : mas : iþua-)[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Rimsø-sten. runer.ku.dk. [dostęp 2014-09-16]. (duń.).
  2. DK MJy 41. christerhamp.se. [dostęp 2014-09-16]. (szw.).
  3. Marian Adamus: Tajemnice sag i run. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1970, s. 159-160.