Karabin maszynowy ZB vz. 37
ZB vz. 37 (oznaczenie fabryczne ZB-53) – czechosłowacki ciężki karabin maszynowy. Przed II wojną światową wprowadzony do uzbrojenia armii Czechosłowacji i Rumunii. Produkowany licencyjnie w Wielkiej Brytanii jako Besa (w wersji czołgowego karabinu maszynowego). Po zajęciu Czechosłowacji przez III Rzeszę wprowadzony także do uzbrojenia Wehrmachtu pod oznaczeniem MG37(t).
 ZB vz. 37 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
7,92 mm |
| Nabój | |
| Taśma nabojowa |
metalowa, 100 lub 200 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
1090 mm |
| Długość lufy |
635 mm |
| Masa | |
| karabinu właściwego |
18,6 kg |
| podstawy |
17,9 kg |
ZB vz. 37 był bronią o stosunkowo niskiej niezawodności. Podstawową przyczyną zacięć był skomplikowany mechanizm służący do zmiany szybkostrzelności teoretycznej.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.