Wikipedia

Kardynałowie mianowani w latach 1073–1099

Lista kardynałów mianowanych lub po raz pierwszy udokumentowanych w okresie od początku pontyfikatu Grzegorza VII (22 kwietnia 1073) do śmierci papieża Urbana II (29 lipca 1099) oraz pseudokardynałów mianowanych przez antypapieża Klemensa III (Wiberta z Rawenny).

W nawiasach podane są okresy, w jakich kardynałowie ci są udokumentowani źródłowo.

Pontyfikat Gregorza VII (1073–1085)

edytuj
  1. Benedictus – kardynał prezbiter S. Prassede za pontyfikatu Grzegorza VII, zm. 1087
  2. Deusdedit – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo za pontyfikatu Grzegorza VII
  3. Falco, rektor i dyspensator Ss. Cosma e Damiano in Mica aurea – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (11 października 1075 – 3 kwietnia 1078)
  4. Damianus OCam, rektor Fonte Avellana – kardynał diakon (23 marca 1076 – 18 marca 1086)
  5. Cono – kardynał prezbiter S. Anastasia (kwiecień 1076 – 4 maja 1082)
  6. Richardus OSB, opat. St.-Victor w Marsylii – kardynał prezbiter (7 maja 1078 – 1106), następnie arcybiskup Narbonne (1106 – luty 1121)
  7. Atto, arcybiskup elekt Mediolanu – kardynał prezbiter S. Marco (1 listopada 1078 – zm. 1085)[1]
  8. Deusdedit OSB – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (1 listopada 1078 – zm. 2 marca 1099)
  9. Bruno – kardynał biskup Segni (1079 – październik 1111), następnie tylko biskup Segni[2] (zm. 18 lipca 1123)
  10. Matthaeus – kardynał diakon S. Adriano (25 kwietnia 1080?)[3]
  11. Johannes – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (25 kwietnia 1080?)[3]
  12. Petrus – kardynał prezbiter S. Sabina (25 kwietnia 1080?)[3]
  13. Herimannus OSB – kardynał prezbiter Ss. IV Coronati (maj 1080 – 5 kwietnia 1098), biskup Brescii (2 lutego 1099 – pocz. 1116), zm. po 12 marca 1116
  14. Oddo OSBCluny, przeor Cluny – kardynał biskup Ostii (24 kwietnia 1082 – 13 marca 1088), papież Urban II (13 marca 1088 – 29 lipca 1099)
  15. Benedictus – kardynał prezbiter S. Pudenziana (4 maja 1082 – 30 listopada 1101)
  16. Romanus – kardynał prezbiter S. Susanna (4 maja 1082 – 1091)
  17. Bonussenior – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (4 maja 1082 – 11 maja 1096), biskup Reggio-Emilia (5 kwietnia 1098 – maj 1118)
  18. Innocentius – kardynał prezbiter (luty 1084 – zm. 20 października 1084?)[1]
  19. Leo – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina (luty 1084 – 4 listopada 1084)[1]
  20. Johannes OSB, opat Subiaco – kardynał diakon S. Maria in Domnica (luty 1084 – zm. 2 maja 1121)[4]
  21. Crescentius – kardynał diakon (luty 1084)[1]
  22. Rainerius OSB, opat S. Lorenzo fuori le mura – kardynał prezbiter S. Clemente[5] (13 marca 1088 – 13 sierpnia 1099), papież Paschalis II (13 sierpnia 1099 – 21 stycznia 1118)
  23. Petrus Atenulfi OSB, opat S. Benedetto in Salerno – kardynał prezbiter (9 maja 1085 – 13 marca 1093)
  24. Johannes – kardynał biskup Porto (9 maja 1087[6] – zm. 13 grudnia 1095)

Kardynałowie mianowani przez Urbana II (1088–1099)

edytuj
  1. Johannes Coniulo OSB, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (15 października 1088 – 24 stycznia 1118), Papież Gelazjusz II (24 stycznia 1118 – 29 stycznia 1119)
  2. Rogerius, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon (1 sierpnia 1089 – marzec 1095)
  3. Teuzo OSB – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo (1091 – 15 listopada 1100)
  4. Gualterius – kardynał biskup Albano (7 marca 1092 – 20 listopada 1100)
  5. Albertus OSB – kardynał prezbiter S. Sabina (marzec 1095 – 15 października 1100), arcybiskup Siponto (15 października 1100 – zm. 13 stycznia 1116)
  6. Hugo – kardynał diakon (marzec 1095 – 1099)[7]
  7. Rangerius OSB, arcybiskup Reggio di Calabria (1091/92) – kardynał prezbiter S. Susanna (18 listopada 1095 – 20 lipca 1096)
  8. Oddo OSBCluny – kardynał biskup Ostii (1096 – 21 marca 1102)
  9. Milo, OSB – kardynał biskup Palestriny (1096 – zm. 1103)
  10. Johannes Placentinus – kardynał prezbiter (maj 1096 – 1106), biskup Gubbio (1106)
  11. Mauritius – kardynał biskup Porto (24 lutego 1098 – wrzesień 1101)
  12. Benedictus OSB – kardynał prezbiter S. Susanna (zm. 29 listopada 1098?)
  13. Johannes – kardynał prezbiter S. Anastasia (październik 1098 – zm. 7 marca 1108/13)
  14. Bovo – kardynał biskup Tusculum (14 sierpnia 1099)
  15. Bernardus de Uberti OSBVall, opat Vallombrosa i generał kongregacji wallombrozjan – kardynał prezbiter S. Crisogono (30 sierpnia 1099 – 4 listopada 1106), biskup Parmy (4 listopada 1106 – zm. 4 grudnia 1133)
  16. Docibilis – kardynał diakon (wrzesień 1099 – 9 kwietnia 1100)
  17. Paganus – kardynał diakon S. Maria Nuova (12 listopada 1099 – 14 maja 1101)
  18. Benedictus – kardynał prezbiter Ss. Martino e Silvestro (15 maja 1101)[8]
  19. Petrus – kardynał prezbiter S. Sisto (15 marca 1100[8] – 19 czerwca 1112)

Kardynałowie mianowani przez antypapieża Klemensa III (1084–1100)

edytuj
  1. Johannes – kardynał biskup Ostii (4 listopada 1084 – 7 sierpnia 1098)
  2. Albertus – kardynał biskup Santa Rufina (4 listopada 1084 – luty 1102), antypapież Albert (luty 1102 – marzec 1102), zm. po marcu 1102
  3. Anastasius, kanonik w Toul – kardynał prezbiter S. Anastasia (4 listopada 1084 – 29 lipca 1099)
  4. Warinus – kardynał prezbiter Ss. Apostoli (4 listopada 1084 – 29 lipca 1099)
  5. Theodericus – kardynał diakon S. Maria in Via Lata (4 listopada 1084), kardynał biskup Albano (1098 – wrzesień 1100), antypapież Teodoryk (wrzesień 1100 – styczeń 1101), zm. 1102
  6. Robertus – kardynał prezbiter S. Marco (27 lutego 1086 – 2 marca 1086), biskup Faenzy (9 marca 1086 – 3 stycznia 1104)
  7. Regizo OSB, opat Farfa – kardynał biskup Sabiny (sierpień 1090 – sierpień 1092)
  8. Deodatus – kardynał prezbiter S. Prassede (18 sierpnia 1091)
  9. Adelmarius – kardynał prezbiter (1097 – 29 lipca 1099)
  10. Guido – kardynał prezbiter S. Balbina (7 sierpnia 1098 – 18 października 1099)
  11. Romanus – kardynał prezbiter S. Marco (7 sierpnia 1098 – 13 kwietnia 1118)
  12. Octavianus – kardynał prezbiter S. Susanna (7 sierpnia 1098 – 18 października 1099)
  13. Johannes – kardynał prezbiter S. Prisca (18 października 1099)
  14. Romanus – kardynał prezbiter S. Ciriaco (18 października 1099)
  15. Nicolaus OBas, opat S. Silvestro in Capite – kardynał prezbiter S. Sabina (18 października 1099)[9]
  16. Petrus, archiprezbiter S. Agnese – kardynał diakon S. Adriano (18 października 1099)
  17. Guido – kardynał diakon (18 października 1099)
  18. Paganus – kardynał diakon S. Maria in Via Lata (18 października 1099)
  19. Teuzo – kardynał prezbiter (15 marca 1118 – 13 kwietnia 1118)
  20. Cencius – kardynał prezbiter S. Crisogono (15 marca 1118 – 13 kwietnia 1118)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Od lutego 1084 w obediencji antypapieża Klemensa III.
  2. ↑ Na skutek konfliktu z papieżem Paschalisem II utracił status kardynała-biskupa, zob. Klewitz, s. 44.
  3. ↑ a b c Adolfo Morizio: Eremitismo e monachesimo in Italia tra XIII e XIV secolo: i "Celestini" di fra Pietro del Morrone. Storia e documenti (metà sec. XIII-1320). Padwa: 2008, s. 276.
  4. ↑ Od lutego 1084 do ok. 1100 w obediencji antypapieża Klemensa III, następnie podporządkował się Paschalisowi II.
  5. ↑ O jego nominacji przez Grzegorza VII zaświadcza Liber Pontificalis. Promocja ta miała miejsce zapewne w 1078 r.
  6. ↑ Johannes z Porto jest po raz pierwszy poświadczony przy konsekracji Wiktora III, musiał zatem zostać mianowany jeszcze przez Grzegorza VII. Jego poprzednik przeszedł do obediencji Klemensa III w lutym 1084 i został ekskomunikowany w kwietniu 1085, kilka miesięcy przed śmiercią Grzegorza VII.
  7. ↑ Od 1098 w obediencji Klemensa III.
  8. ↑ a b W kwestii prawdopodobnej daty promocji zob. Hüls, s. 85.
  9. ↑ Podporządkował się później Paschalisowi II, który jednak nie uznał jego promocji kardynalskiej. Jako opat S. Silvestro in Capite jest udokumentowany do lutego 1116.

Bibliografia

edytuj
  • Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1977
  • Hans-Walter Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Hermann Gentner Verlag, Darmstadt 1957
  • Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1963
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kardynałowie_mianowani_w_latach_1073–1099&oldid=64827231”