Karl Cäsar
Karl Cäsar (ur. 24 grudnia 1874 w Münster, zm. 7 kwietnia 1942 w Berlinie) – niemiecki architekt.
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1874 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 1942 |
| Narodowość |
niemiecka |
| Alma mater | |
| Uczelnia | |
| Praca | |
| Budynki |
więzienie centralne w Diez |
| Projekty | |
Biografia edytuj
Urodził się 24 grudnia 1874 roku w Münster. Był synem ewangelickiego proboszcza Karla Wilhelma Ludwiga Cäsara i Wilhelminy z d. Döring. Uczył się w gimnazjum w Wiesbaden, następnie w Landesschule w Schulpforte. W latach 1894–1896 studiował w Technische Hochschule w Berlinie. W tym samym czasie pracował w biurze projektowym Hugo Hartunga. Po studiach w Berlinie kontynuował naukę w Technische Hochschule w Monachium[1].
W 1898 roku rozpoczął pracę w rządowej administracji budownictwa. Krótko po zatrudnieniu dostał powołanie do służby wojskowej. Służbę odbył w 160. regimencie piechoty w latach 1899–1900. Po przejściu do rezerwy pracował w rządowym biurze budownictwa sakralnego, kierowanego przez Oskara Hoßfelda. Od 1907 roku pracował w Diez. Jako powiatowy inspektor budownictwa zaprojektował i zrealizował więzienie centralne dla miasta. Od 1909 roku Cäsar był profesorem zwyczajnym w berlińskim Technische Hochschule[2].
W 1915 roku dostał powołanie do wojska. Przydzielono go do Torunia, a następnie do Kowna. W Toruniu wykonał przebicie kamienicy położonej przy ulicy Piekary 37. Powstały Łuk nazwano na jego cześć. Od końca 1915 roku był związany z Technische Hochschule w Karlsruhe, gdzie w latach 1924–1933 pełnił funkcję rektora[3].
W 1933 roku przystąpił do Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników. Zmarł 7 kwietnia 1942 roku w Berlinie[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Kluczwajd 2020 ↓, s. 86.
- ↑ a b Kluczwajd 2020 ↓, s. 86–87.
- ↑ Kluczwajd 2020 ↓, s. 87.
Bibliografia edytuj
- Katarzyna Kluczwajd: Toruński Łuk Cäsera Ulatowskiego – Tłoczka, czyli „nowa brama Bydgoska” jako przykład zmiany tego, co dzieli, na to, co łączy. W: Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski (red.): Torunia przestrzeń wspólna: wielokulturowe miasto z cezurą i bez cezury 1920 roku. Zabytki toruńskie młodszego pokolenia. Toruń: Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 2020. ISBN 978-83-953155-9-6.