Karol Fabiani

polski jezuita i kaznodzieja

Karol Fabiani (ur. 1 listopada 1716, zm. po 9 kwietnia 1791) – jezuita, kaznodzieja[1].

Karol Fabiani
Data urodzenia

1 listopada 1716

Data śmierci

po 9 kwietnia 1791

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Jezuici

Prezbiterat

1 lutego 1750

W 1732 wstąpił do zakonu jezuitów. 1 lutego 1750 złożył śluby zakonne. od 2 lutego 1772 do zniesienia zakonu był rektorem kolegium jezuitów w Poznaniu. Po kasacie zakonu jezuitów zamieszkał w Łeczycy, gdzie był mansjonarzem. Jesienią 1779 został kanonikiem kaliskim i kaznodzieją szkół wydziałowych kaliskich[1][2]

Wydał zbiory kazań:

  • Kazania na niedziele i święta całego roku, t. 4, Kalisz 1781, Brodnica 1865[1];
  • Misja apostolska, t. 3, Kalisz 1781, Poznań 1876[1];
  • Kazania o męce Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na trzy posty podzielone, Kalisz 1788; i inne[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
  2. Roman Kaczmarek Karol Fabiani [w:] Polski Słownik Biograficzny tom VI wyd. 1948

Linki zewnętrzne

edytuj