Katolickie Centrum Studenckie w Słubicach
Katolickie Centrum Studenckie w Słubicach (pierwotnie Marienbad III) – zabytkowy budynek przy Placu Jana Pawła II 1 w Słubicach, kilkaset metrów od przejścia granicznego z Niemcami. Pierwotnie łaźnia miejska ufundowana ze środków odłożonych przez miejscowego lekarza dr. Heino Goepela.
Katolickie Centrum Studenckie (tył budynku) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Plac Jana Pawła II 1 |
Typ budynku |
użyteczności publicznej |
Styl architektoniczny |
neoklasycyzm |
Inwestor |
Dr.-Heino-Goepel-Stiftung |
Kondygnacje |
2 |
Rozpoczęcie budowy |
1912 |
Ukończenie budowy |
1913 |
Pierwszy właściciel |
miasto Frankfurt nad Odrą |
Kolejni właściciele |
Spółdzielnia Inwalidów w Zielonej Górze, dr Gottfried Pagenstert |
Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Słubic | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |
Położenie na mapie powiatu słubickiego | |
Położenie na mapie gminy Słubice | |
52°21′10″N 14°33′56″E/52,352778 14,565556 |
Historia
edytujW testamencie Goepel rozporządził zgromadzonym przez siebie majątkiem ponad 240 tys. marek, które przeznaczył m.in. na nowe łaźnie publiczne. Wzniesiono trzy takie obiekty. Wszystkie nosiły imię Marie na cześć żony fundatora: Marie, z domu Lienau. Na terenie obecnego Frankfurtu nad Odrą, przy placu Topfmarkt istniał budynek Marienbad I (1901–1974), zaś przy Dresdener Straße 4 nadal znajduje się odremontowany budynek Marienbad II (1905).
Trzecia i ostatnia z łaźni powstała w latach 1912–1913 przy Neuer Markt 37 jako Marienbad III. Jej oficjalne otwarcie nastąpiło 1 kwietnia 1913 przy okazji rocznicy urodzin Ottona von Bismarcka. Oryginalne plany budowlane znajdują się obecnie w Archiwum Państwowych w Gorzowie Wielkopolskim. Dzisiejszy Plac Bohaterów, Plac Jana Pawła II oraz Plac Wolności stanowiły wówczas jeden plac pod nazwą Neuer Markt (Nowy Rynek).
W 1949 roku pracownicy Zarządu Nieruchomości Miejskich uruchomili nieczynną dotychczas Łaźnię Miejską, która przez kolejne lata cieszyła się dużym powodzeniem wśród mieszkańców Słubic i służyła aż do 1976 roku. Później funkcjonowały tutaj: pralnia chemiczna, magiel, sklep żelazny oraz lumpeks.
Po 1989 roku budynek nabył związany z ziemią lubuską przez miejsce urodzenia dyplomata niemiecki dr Gottfried Pagenstert (1928–2002), który w 1999 roku podarował go diecezji zielonogórsko-gorzowskiej na realizację współpracy polsko-niemieckiej. Obecnie znajduje się tu siedziba Katolickiego Centrum Studenckiego.
W czerwcu 2012 roku w ramach projektu „Ścieżka edukacyjna po historyczny miejscach Słubic” na fasadzie budynku zawisła polsko-niemiecka tablica informacyjna opisująca historię budynku. 7 grudnia 2013 roku odbyło się uroczyste spotkanie z okazji 100-lecia budynku.
Budynek znajduje się w wojewódzkiej ewidencji zabytków i projekcie gminnej ewidencji zabytków Gminy Słubice.
Dyrektorzy KCS
edytuj- od 3 marca 1999 do 31 października 2005: ks. dr Grzegorz Chojnacki
- 2005–2012: ks. dr Andrzej Maciejewski
- 2012–2015: ks. dr Tadeusz Kuźmicki
- od 2015 nadal: ks. dr Rafał Mocny
Bibliografia
edytuj- Frankfurt (Oder) und Słubice – Topographischer Stadtplan, 2007, ISBN 978-3-7490-4170-1.
- Walter Hausdorf/ Siegrid Noack: Słubice – Ulice, drogi i place a ich rozwój historyczny we: Frankfurter Jahrbuch 2005, S. 95–191, ISBN 3-933416-61-2.
- Monika Kilian/ Ulrich Knefelkamp (red.): Frankfurt Oder Slubice. Sieben Spaziergänge durch die Stadtgescichte, Berlin 2003.
- Ulrich Knefelkamp/ Siegfried Griesa (red.): Frankfurt an der Oder 1253–2003, Verlag für Wissenschaft und Forschung, Berlin 2003.
- Sebastian Preiss/ Uta Hengelhaupt/ Sylwia Groblica/ Almut Wille/ Dominik Oramus: Słubice. Historia – topografia – rozwój, Słubice 2003.
- Maria Rutowska (red.): Słubice 1945–1995, Słubice 1996.