Kazimierz Szczerba-Likiernik
Kazimierz Adolf Szczerba-Likiernik[1] (ur. 16 października 1895 lub 1897 w Warszawie, zm. 17 września 1969 w Paryżu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.
 porucznik rezerwy piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 października 1895 lub 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 września 1969 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Formacja | |
| Jednostki |
1 Pułk Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 16 października 1895 lub 1897 w Warszawie jako Kazimierz Likiernik[2][3][4]. Był synem Stanisława[2]. W 1911 wstąpił do Związku Strzeleckiego i Związku Walki Czynnej[2]. Podjął studia na Uniwersytecie w Cambridge[2].
Po wybuchu I wojny światowej w 1914 został żołnierzem Legionów Polskich, służąc w 1 kompanii III batalionu 1 pułku piechoty w składzie I Brygady[2]. W trakcie służby posługiwał się pseudonimem „Szczerba”[2]. W bitwie pod Kostiuchnówką w lipcu 1916 został ranny, po czym wzięty do niewoli przez Rosjan[2]. Po skazaniu na zesłanie odzyskał wolność w trakcie rewolucji lutowej 1917[2]. Następnie działał w szeregach Polskiej Organizacji Wojskowej w Petersburgu[2]. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Patriotycznego[2]. W 1919 został zatrzymany przez siły bolszewickie, jednak z powodzeniem uciekł i przedostał się na ziemie polskie[2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6], po czym w 1921 przeniesiony do rezerwy[2]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 63 pułku piechoty w Toruniu[7][8]. W 1934 był oficerem rezerwowym warszawskiego 21 pułku piechoty i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[9].
19 listopada 1935 uzyskał exequatur jako honorowy konsul honorowy Republiki Peru na obszar RP z siedzibą w Warszawie[10]. W 1939 wyjechał do tego kraju[2]. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego we Francji[2]. Od 1940 do 1945 był osadzony w niemieckich obozach jenieckich[2].
Po odzyskaniu wolności osiadł w Paryżu[2]. Zmarł 17 września 1969 tamże[11].
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Roczniki Oficerskie 1923, 1924 wskazały tożsamość Kazimierz Szczerba-Likiernik. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 wskazał tożsamość Adolf Szczerba-Likiernik.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Likiernik-Szczerba. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-11)].
- ↑ Kazimierz Likiernik-Szczerba. sztetl.org.pl. [dostęp 2018-05-11].
- ↑ Rok urodzenia 1897 podano w : In memoriam. Kazimierz Szczerba-Likiernik (1897-1969). „Revue française de sociologie”. 10-4, s. 522-523, 1969. (fr.). Kazimierz Szczerba-Likiernik. geni.com. [dostęp 2018-05-11].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 519.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 458.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 306.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 275.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 21, 451.
- ↑ 155. Komunikat. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 25, s. 212, 31 grudnia 1935.
- ↑ In memoriam. Kazimierz Szczerba-Likiernik (1897-1969). „Revue française de sociologie”. 10-4, s. 522-523, 1969. (fr.).
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.