Kindling
Koncepcja kindlingu (ang. rozniecanie) – została opisana przez Posta w 1984 roku[1]. W tej koncepcji patogenezy chorób afektywnych autorzy zakładają możliwość istnienia ognisk rozniecania w układzie limbicznym (w ciałach migdałowatych).
Kolejne nawroty choroby afektywnej dwubiegunowej powodowałyby uwrażliwienie i warunkowanie zwiększając aktywność tych ognisk - co powodowałby kolejne nawroty choroby.
Do głównych przesłanek wspierających tę koncepcję należny fakt że karbamazepina, lek działający profilaktycznie przeciwko nawrotom choroby afektywnej, przeciwdziała zjawisku kindlingu w ciałach migdałowatych (ogniska takie wywoływano eksperymentalnie u zwierząt). Podobnie działa węglan litu.
Hipoteza ta ma szczególne zastosowanie w interpretacji zaburzeń dwubiegunowych o przebiegu rapid cycling.
Koncepcja kindlingu jest też stosowana w stosunku do rozwoju objawów padaczki[2]
Przypisy edytuj
- ↑ NARSAD Research Newsletter. Manic and Depressive Recurrences: The Search for Mechanisms and Treatments: A Profile of Robert M. Post, M.D
- ↑ (ang.) http://www.cell.com/trends/neurosciences/abstract/0166-2236(83)90118-2
Bibliografia edytuj
- Janusz Rybakowski, Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka: Psychiatria. Podstawy psychiatrii. T. 1. Wrocław: Elsevier, Urban & Parner, 2010. ISBN 978-83-7609-102-0.