Kiszka (nazwisko)

nazwisko

Kiszka (forma żeńska: Kiszka, liczba mnoga: Kiszkowie) – polskie nazwisko.

Etymologia nazwiska

edytuj

Od Kiszkajelito lub gatunek wędliny w gwarze kwaśne mleko[1]. Notowane od 1443 roku[2].

Rody szlacheckie

edytuj

Ród Kiszków herbu Dąbrowa według Wielkiej Encyklopdeyi Powszechnej Ilustrowanej wywodzi się od Zgierskiego herbu Dąbrowa, szlachcica mazowieckiego, którego przezywano Kiszką, dworzanina Piotra Białego, hetmana wielkiego litewskiego. Zgierski miał ożenić się z jedynaczką Piotra[3]. Informacje te wydaje się potwierdzać Nomenclator Kojałowicza[4].

Demografia

edytuj

Na początku lat 90. XX wieku w Polsce mieszkało 3046 osób o tym nazwisku, najwięcej w dawnym województwie: katowickim – 547, krakowskim – 394 i tarnobrzeskim – 377[5]. W 2002 roku według bazy PESEL mieszkały w Polsce 3442 osoby o nazwisku Kiszka, najwięcej w powiatach janowskim (lubelskie) i myślenickim (małopolskie)[6].

Przypisy

edytuj
  1. Kazimierz Rymut: Nazwiska Polaków • Słownik historyczno-etymologiczny. T. I. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1999, s. 402.
  2. Zofia Kowalik-Kaleta, Leonarda Dacewicz, Beata Raszewska-Żurek: Słownik najstarszych nazwisk polskich. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 2007, s. 66.
  3. Wielka Eencyklopedya Powszechna Ilustrowana. T. 07-08. Warszawa: Drukarnia S. Sikorskiego, 1892, s. 669.
  4. Wojciech Kojałowicz-Wijuk: Ks. Wojciecha Wiiuka Kojałowicza herbarz szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego zwany Nomenclator. Kraków: W.L. Anczyc i Spółka, 1905, s. 299.
  5. Kazimierz Rymut: Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych. T. 4. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1993, s. 631.
  6. Kazimierz Rymut: Słownik nazwisk używanych w Polsce na początku XXI wieku (wydanie II poprawione)(CD-ROM). Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 2005.