Klasyczna teoria testu

Klasyczna teoria testu (ang. classical test theory) – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony model psychometryczny testu, stanowiący podstawę większości liczących się w świecie testów psychologicznych. Model KTT został opracowany w 1950 r. przez amerykańskiego psychologa Harolda Gulliksena.[1]. Nazywany jest też klasycznym modelem wyniku prawdziwego[2].

Klasyczna teoria testu zakłada, że wszystkie pozycje testu: 1) mierzą ten sam stopień natężenia cechy oraz 2) charakteryzują się taką samą jakością[1].

Nowszym, ale też bardziej skomplikowanym podejściem, będącym alternatywą dla tego modelu klasycznego stanowi model IRT (ang. item response theory), a więc teoria odpowiedzi na pozycje testowe[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c E. Hornowska, Testy psychologiczne. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2003.
  2. [1] P. Kleka, Zastosowanie teorii odpowiadania na pozycje testowe (IRT) do tworzenia skróconych wersji testów i kwestionariuszy psychologicznych. Rozprawa doktorska, Poznań 2012, s. 12.