Klasyfikacja Killipa-Kimballa

Klasyfikacja Killipa-Kimballa – klasyfikacja opracowana dla oceny niewydolności serca w świeżym zawale mięśnia sercowego. Przedstawiona przez T. Killipa i J.T. Kimballa w 1968 roku na łamach American Journal of Cardiology[1].

Obejmuje ona 4 stopnie:

Skala ta jest ważnym narzędziem pozwalającym na określenie ryzyka zgonu wewnątrzszpitalnego, które rośnie wraz z kolejnymi stopniami (I-6%, II-30%, III-40%, IV-80-90%). Umożliwia również wybór właściwego leczenia.

Przypisy

edytuj
  1. Killip T., Kimball JT. Treatment of myocardial infarction in a coronary care unit. A two year experience with 250 patients. „Am J Cardiol”. Oct;20. 4, s. 457-64, 1968. PMID: 6059183. 

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-031-0.