Wikipedia

Kościół Świętej Trójcy w Duniłowiczach

Kościół Świętej Trójcy w Duniłowiczach – kościół parafialny w Duniłowiczach na Białorusi.

Kościół Świętej Trójcy
w Duniłowiczach
Касцёл Найсвяцейшай Тройцы y Дунілавічах
212Г000592
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Duniłowicze

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Parafia Świętej Trójcy w Duniłowiczach

Wezwanie

Trójcy Świętej

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

obraz Matki Bożej Loretańskiej

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcyw Duniłowiczach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcyw Duniłowiczach”
Ziemia55°04′34,0″N 27°14′08,3″E/55,076111 27,235639
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Kościół zbudowano w latach 1769-1773 przy dwukondygnacyjnym murowanym klasztorze Dominikanów.

Po stłumieniu powstania listopadowego, w 1850 roku władze rosyjskie skasowały klasztor, po czym kościół funkcjonował jako parafialny. Po stłumieniu powstania styczniowego, w 1866 roku kościół został przymusem zaadaptowany na cerkiew należącą do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1919 roku władze polskie zwróciły kościół katolikom. W 1949 roku zamknięto świątynię i zamieniono na magazyn nawozów sztucznych. Została ona odzyskana w 1990 roku.

W kościele znajduje się uważany za cudowny, obraz Matki Bożej Loretańskiej, podarowany przez biskupa wileńskiego Mikołaja Paca. Obraz jest z XVII w. i pochodzi z Florencji. Został odnowiony w latach 90. XX w.

Naprzeciwko kościoła znajduje się cmentarz żołnierzy polskich poległych podczas wojny bolszewickiej w 1920 roku.

Architektura edytuj

Kościół jest zabytkiem architektury baroku. Jest to trójnawowa bazylika z transeptem o krótkich ramionach i wypukłych elewacjach zwieńczonych ozdobnymi frontonami, podobnie jak szczyt czworobocznego prezbiterium, po bokach którego znajdują się niskie zakrystie.

Fasadę flankują dwie trójkondygnacyjne wieże, pomiędzy którymi znajduje się fronton z wolutami. Fakturę fasady urozmaicają podwójne wklęsłe pilastry, wydatne gzymsy i nisze. Pilastry dekorują także pozostałe elewacje świątyni.

Wejście główne ozdabia portal, pierwotnie barokowy, w XIX wieku przekształcony na klasycystyczny, zwieńczony płaskorzeźbą Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Kolebkowe sklepienia nawy głównej i krzyżowe naw bocznych ozdobione są polichromią przedstawiającą motywy roślinne i kartusze herbowe.

Wokół kościoła znajduje się ogrodzenie z kutą bramą, zabytek architektury neorenesansu.

Bibliografia edytuj

  • Кулагін А. М. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; маст. І. І. Бокі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2001.— 216 с.: іл. ISBN 985-11-0199-0.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Świętej_Trójcy_w_Duniłowiczach&oldid=73469193”