Wikipedia

Kościół Świętej Trójcy w Szanghaju

Kościół Świętej Trójcy (chiń. 圣三一堂; pinyin Shèng Sānyī táng) – kościół protestancki znajdujący się w Szanghaju.

Kościół Świętej Trójcy
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Szanghaj

Wyznanie

protestantyzm

Kościół

Patriotyczny Ruch Potrójnej Autonomii

Imię

Świętej Trójcy

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy”
Położenie na mapie Szanghaju
Mapa konturowa Szanghaju, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy”
Ziemia31°14′18″N 121°28′54″E/31,238333 121,481667
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół został wzniesiony w latach 60. XIX wieku na potrzeby napływających po wojnach opiumowych do Chin cudzoziemców. Jego neogotycką bryłę zaprojektował słynny brytyjski architekt, sir George Gilbert Scott[1]. Ukończony w 1869 roku, należy do najstarszych budowli w stylu zachodnim w Szanghaju[2]. W 1893 roku do budynku kościoła dobudowana została wysoka na 50 metrów wieża zwieńczona iglicą[2]. Świątynia szczyciła się założonymi w 1914 roku[2] organami liczącymi ponad 2500 piszczałek oraz bogatymi witrażami[3]. Ze względu na barwę cegieł, kościół zyskał sobie miano „czerwonej świątyni” (chiń. 红庙; pinyin hóng miào)[2].

Przez ponad 80 lat świątynia służyła jako anglikańska katedra. W 1928 roku przy świątyni otwarta została szkoła dla chłopców. Jej uczniem był James Graham Ballard, który uwiecznił później katedrę na kartach swojej powieści Imperium słońca[3].

Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej, w latach 50. XX wieku świątynia została odebrana wspólnocie anglikańskiej i przekazana znajdującemu się pod kontrolą państwa jedynemu oficjalnemu kościołowi protestanckiemu, Patriotycznemu Ruchowi Potrójnej Autonomii. Szkołę parafialną zlikwidowano, a jej budynek przekazano policji[1]. Po rozpoczęciu w 1966 roku rewolucji kulturalnej kościół został zamknięty i sprofanowany, zniszczono ławki i organy oraz wybito witraże[3]. Strącona została także wieńcząca kościelną wieżę iglica[2]. Przez następne lata budynek świątyni służył jako teatr i sala audiencyjna[3][2].

W 1989 roku zdewastowany budynek wpisano na listę zabytków, a w 2005 roku zwrócono go wspólnocie protestanckiej[3]. Rok później rozpoczęto kompleksowy proces renowacji kościoła, który ma przywrócić świątyni dawny wygląd.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Richard Spencer: Shanghai’s Anglican cathedral to rise again. telegraph.co.uk, 2006-12-05. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Trinity: The big red cathedral. shanghaiist.com. [dostęp 2014-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-13)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Martha Groves: Shanghai’s Red Church rises once again. latimes.com, 2011-02-27. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Świętej_Trójcy_w_Szanghaju&oldid=72740164”