Wikipedia

Kościół Świętej Trójcy w Szanghaju

Kościół Świętej Trójcy (chiń. 圣三一堂; pinyin Shèng Sānyī táng) – kościół protestancki znajdujący się w Szanghaju.

Kościół Świętej Trójcy
Ilustracja
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Szanghaj

Wyznanie

protestantyzm

Kościół

Patriotyczny Ruch Potrójnej Autonomii

Imię

Świętej Trójcy

Położenie na mapie Szanghaju
Mapa konturowa Szanghaju, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętej Trójcy”
Ziemia31°14′18″N 121°28′54″E/31,238333 121,481667
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół został wzniesiony w latach 60. XIX wieku na potrzeby napływających po wojnach opiumowych do Chin cudzoziemców. Jego neogotycką bryłę zaprojektował słynny brytyjski architekt, sir George Gilbert Scott[1]. Ukończony w 1869 roku, należy do najstarszych budowli w stylu zachodnim w Szanghaju[2]. W 1893 roku do budynku kościoła dobudowana została wysoka na 50 metrów wieża zwieńczona iglicą[2]. Świątynia szczyciła się założonymi w 1914 roku[2] organami liczącymi ponad 2500 piszczałek oraz bogatymi witrażami[3]. Ze względu na barwę cegieł, kościół zyskał sobie miano „czerwonej świątyni” (chiń. 红庙; pinyin hóng miào)[2].

Przez ponad 80 lat świątynia służyła jako anglikańska katedra. W 1928 roku przy świątyni otwarta została szkoła dla chłopców. Jej uczniem był James Graham Ballard, który uwiecznił później katedrę na kartach swojej powieści Imperium słońca[3].

Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej, w latach 50. XX wieku świątynia została odebrana wspólnocie anglikańskiej i przekazana znajdującemu się pod kontrolą państwa jedynemu oficjalnemu kościołowi protestanckiemu, Patriotycznemu Ruchowi Potrójnej Autonomii. Szkołę parafialną zlikwidowano, a jej budynek przekazano policji[1]. Po rozpoczęciu w 1966 roku rewolucji kulturalnej kościół został zamknięty i sprofanowany, zniszczono ławki i organy oraz wybito witraże[3]. Strącona została także wieńcząca kościelną wieżę iglica[2]. Przez następne lata budynek świątyni służył jako teatr i sala audiencyjna[3][2].

W 1989 roku zdewastowany budynek wpisano na listę zabytków, a w 2005 roku zwrócono go wspólnocie protestanckiej[3]. Rok później rozpoczęto kompleksowy proces renowacji kościoła, który ma przywrócić świątyni dawny wygląd.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Richard Spencer: Shanghai’s Anglican cathedral to rise again. telegraph.co.uk, 2006-12-05. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f Trinity: The big red cathedral. shanghaiist.com. [dostęp 2014-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-13)]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Martha Groves: Shanghai’s Red Church rises once again. latimes.com, 2011-02-27. [dostęp 2014-05-14]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Świętej_Trójcy_w_Szanghaju&oldid=72740164”