Kościół św. Bonawentury z Bagnoregio w Pakości

Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio w Pakościrzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat barciński archidiecezji gnieźnieńskiej).

Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio
A/754/1-2 z 23.07.1970[1] (zespół klasztorny reformatów)
kościół parafialny
Ilustracja
widok od strony prezbiterium
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Pakość

Adres

ul. Inowrocławska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Bonawentury w Pakości

Wezwanie

św. Bonawentury z Bagnoregio

Wspomnienie liturgiczne

15 lipca

Położenie na mapie Pakości
Mapa konturowa Pakości, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio”
Położenie na mapie powiatu inowrocławskiego
Mapa konturowa powiatu inowrocławskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio”
Położenie na mapie gminy Pakość
Mapa konturowa gminy Pakość, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Bonawentury z Bagnoregio”
Ziemia52°48′29,7″N 18°05′35,1″E/52,808250 18,093083
Prezbiterium

Obecny kościół został wzniesiony w 1631 roku. Jest to budowla poklasztorna wybudowana przez oo. reformatów na starych murach zamku. Świątynia została konsekrowana przez biskupa Andrzeja Gembickiego w 1637 roku. Kościół został rozbudowany w latach 1763-1769. Świątynia reprezentuje styl barokowy, z kolei wnętrze nosi cechy stylu rokokowego. Do zabytków kościoła należą: ołtarze, figura z drzewa lipowego (z XVII wieku), obraz malarza Bartłomieja Strobla „Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus adorowana przez św. Bonawenturę i św. Ludwika de Valois” (z 1647 roku), barokowy krucyfiks (z XVII wieku), monstrancja (z XVIII wieku), kielichy (z XVI i XVII wieku), barokowo-renesansowy relikwiarz Krzyża Świętego (z XVII wieku), pacyfikały (z XVII i XVIII wieku), ornaty (z XVIII wieku), mosiężny kociołek na wodę (z XVIII wieku)[2].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-06-10].
  2. Pakość par. pw. św. Bonawentury [online], Archidiecezja gnieźnieńska [dostęp 2021-06-10].