Kościół św. Katarzyny w Płoskini

Kościół Świętej Katarzyny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Frombork archidiecezji warmińskiej.

Kościół Świętej Katarzyny

P/81 z 18.10.1967
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Płoskinia
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Katarzyny
Wezwanie	św. Katarzyny
Wspomnienie liturgiczne	25 listopada
Historia Data rozpoczęcia budowy 1340 Data zakończenia budowy 1360
Dane świątyni Styl gotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Płoskinia Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie powiatu braniewskiego Kościół Świętej Katarzyny
54°16′16,4″N 19°56′33,4″E

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1340-1360. W drugiej połowie XIV wieku została dostawiona wieża dzwonnicza, z kolei w 1654 roku – prezbiterium (zapewne na miejscu poprzedniego w stylu gotyckim) W 1713 roku kościół został mocno przebudowany. W tym okresie powstały kruchta północna, brama zewnętrzna i strop nawy. Podczas renowacji wykonanej w latach 1881–1884 zostały usunięte późniejsze naleciałości stylowe i przywrócono świątyni gotycką formę. W 1945 roku budowla została nieznacznie uszkodzona i odnowiono ją w późniejszych latach.

Budowla jest orientowana, jednonawowa, murowana, wzniesiona z cegły. Od strony zachodniej jest dobudowana do niej wieża, od strona północnej kruchta, a od strona wschodniej węższe prezbiterium zamknięte wielobocznie. Przy prezbiterium jest umieszczona zakrystia, do której jest dostawiona cylindryczna neogotycka wieżyczka schodowa. Świątynia jest ozdobiona ostrołukowymi i kolistymi blendami, jak i ostrołukowymi oknami w ścianach nawy. Od strony zachodniej jest zwieńczona szczytami sterczynowo-schodkowymi. Wieża nie jest podzielona na piętra, ma parzyste okna znajdujące się w bardzo długich ostrołukowych blendach, ułożonych po trzy na każdej ze ścian. Wieża i korpus świątyni są nakryte dwuspadowym dachem. Wieża jest również zwieńczona szczytami sterczynowo-schodkowymi i chorągiewką z datą „1701”. Nawa nakryta jest stropem polichromowanym. Barokowe malowidła zostały wykonane w 1713 roku (zostały odnowione w 1933 roku) i przedstawiają sceny: Zwiastowania, Trójcy Świętej, Zaślubin św. Katarzyny z Dzieciątkiem Jezus oraz postacie apostołów i Ojców Kościoła. Prezbiterium jest nakryte sklepieniem kolebkowym z siecią dekoracyjnych żeber, z kolei zakrystia jest nakryta sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Ściana tęczowa jest ozdobiona polichromią wykonaną około 1660 roku w stylu manierystycznym (także odnowioną w 1933 roku). Na malowidle jest przedstawiona scena Sądu Ostatecznego.