Kodeks Vaticanus B
Kodeks Vaticanus B czasem zwany kodeksem Vaticanus 3773 – aztecki dokument z grupy Kodeksów Borgia zawierający informacje o kalendarzu i obrzędach rytualnych.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/76/Codex_Vaticanus_B.jpg/220px-Codex_Vaticanus_B.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Itztapaltotec_vaticanus_b.jpg/220px-Itztapaltotec_vaticanus_b.jpg)
Historia
edytujKodeks Vaticanus powstał w okolicy Choluli wśród Indian kultury Puebla – Tlaxcala w Meksyku. Należy to najobszerniejszych kodeksów z całej grupy kodeksów Borgia. Napisany został w języku nahuatl. Jak wszystkie kodeksy, wykonany jest na skórze zwierzęcej pokrytej palonym wapnem. Obecnie znajduje się w Bibliotece Watykańskiej.
Po raz pierwszy został opublikowany w roku 1902 w Londynie na polecenie i koszt Księcia Loubat. Tłumaczenie wykonał dr Eduard Seler.
Treść
edytujKodeks Vaticanus bardzo dokładnie opisuje 260-dniowy kalendarz Azteków zwany tonalpohualli. Na kartach szczegółowo charakteryzuje cykle 52 letnie oraz podział roku azteckiego – 20 miesięcy po 13 dni. Opis uzupełnia grafika przedstawiająca bogów związanych z kalendarzem i kierunkami świata.
Zobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Maria Stern: Malowane księgi Dawnych Narodów Meksyku. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 1980.