Kodeks z Rohońca – ilustrowany rękopis liczący 448 stron[1], o nieznanej treści i zapisany w nieznanym języku[2].

Kopia kodeksu z Rohońca

Kodeks, wypełniony pismem w nieznanym języku, jest bogato ilustrowany 87 rycinami[1] przypominającymi miejscami sceny biblijne, ale także symbolami krzyża, półksiężyca, Słońca i swastyki. Tekst spisano w nieznanym języku[2], posługując się 792 różnymi znakami[potrzebny przypis], zapisywanymi najprawdopodobniej od prawej do lewej. Początkowo przypuszczano, że kodeks został zapisany w języku starowęgierskim, co wynikało z pobieżnego podobieństwa znaków[3], w późniejszym okresie wskazywano, że jest to sztuczny język.

Dzięki obecności na papierze znaku wodnego, pochodzenie papieru datowano na lata 1529–1540, a jako miejsce jego wytworzenia wskazano Wenecję[3]. Przez część badaczy kodeks określany jest jako mistyfikacja węgierskiego antykwariusza Sámuela Literátiego Nemesa z początku XIX wieku[2]. Rumuni w okresie rządów Nicolae Ceaușescu ogłosili, że kodeks został spisany w języku dackim[3].

Kodeks pochodzi ze zbiorów hrabiów Batthyány z Rohońca w Austrii, którzy nabyli go w 1743 r. Od 1838 r.[4] znajduje się w zbiorach Węgierskiej Akademii Nauk, został zaklasyfikowany jako modlitewnik[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Między Księgą Wełesa a Rękopisem Wojnicza. Taraka [online], www.taraka.iq.pl [dostęp 2017-08-03].
  2. a b c d Piotr Cieśliński, 6 historycznych tekstów, których nie udało się dotąd rozszyfrować [online], wyborcza.pl, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-03].
  3. a b c The Rohonc Codex [online], Passing Strangeness, 7 marca 2009 [dostęp 2017-08-03].
  4. Kodeks z Rohońca. Taraka [online], www.taraka.pl [dostęp 2017-08-03].