Konstantin Jeriomienko

rosyjski piłkarz

Konstantin Wiktorowicz Jeriomienko (ros. Константин Викторович Ерёменко, ukr. Костянтин Вікторович Єременко, Kostiantyn Wiktorowycz Jeremenko; ur. 5 sierpnia 1970 w Dniepropietrowsku, Ukraińska SRR, zm. 18 marca 2010 w Moskwie) – rosyjski futsalowiec i piłkarz pochodzenia ukraińskiego, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Rosji w futsalu.

Konstantin Jeriomienko
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Konstantin Wiktorowicz Jeriomienko

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1970
Dniepropietrowsk

Data i miejsce śmierci

18 marca 2010
Moskwa

Wzrost

? cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988 Dnipro Dniepropetrowsk 1 (0)
1989 Sielenga Ułan Ude 2 (0)
1990 Traktor Pawłograd 18 (3)
1990 Ałga Frunze 8 (1)
1990 Mechanizator Dniepropetrowsk ? (?)
1991–2001 Dina Moskwa ? (533)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2001 Rosja (futsal) 66 (122)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek klubu Dnipro Dniepropetrowsk, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Jednak nie potrafił przebić się do podstawowego składu, rozegrał tylko jeden mecz. Potem występował w klubach Sielenga Ułan Ude, Traktor Pawłograd oraz Ałga Frunze, aby w 1990 zdecydować się na przejście do futsalu. Na początku bronił barw miejscowego futsalowego klubu Mechanizator. W następnym roku wyjechał do Moskwy, gdzie został futsalowcem Diny. Z tym klubem zdobył wiele sukcesów. W oficjalnych meczach zdobył 1132 bramki, w tym dla klubu – 972, dla reprezentacji Rosji – 122. Strzelił najwięcej bramek w historii mistrzostw Rosji - 533, Pucharu Rosji - 210, pucharów europejskich - 61. Ustanowił rekord – w 1994 zdobył 91 goli w 32 meczach mistrzostw Rosji.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Występował w reprezentacji Rosji w futsalu, z którą w 1999 zdobył mistrzostwo Europy.

Kariera działacza edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został wybrany na pierwszego Prezydenta Rosyjskiej Superligi w futsalu. W 2002 objął stanowisko prezydenta Dinama Moskwa.

Wieczorem 18 marca 2010, podczas rekreacyjnej gry w piłkę w hali Dinama nagle poczuł się źle i zasłabł. Przewieziono go do szpitala, gdzie lekarze przez półtorej godziny bezskutecznie próbowali go reanimować. Zmarł tego samego dnia. Przyczyną zgonu była niewydolność serca[1].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

Sukcesy reprezentacyjne edytuj

Sukcesy indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj