Konwergencja kulturowa

Konwergencja kulturowa (łac. convergere - zbiegać się) – teoria sformułowana przez niemieckiego etnologa Adolfa Bastiana, prezentująca możliwość powstawania podobnych wytworów kultury materialnej (np. łuki, łodzie) i cech kulturowych w różnych regionach świata[1][2]. Powodem jest podobieństwo natury ludzkiej, która nawet na odizolowanych od siebie terenach, bez wzajemnego kontaktu, akulturacji lub wspólnoty historycznej, potrafi wytworzyć obiekty i postawy o zbliżonych cechach[3][4]. Podstawą jest nie teoria zapożyczeń, ale przekonanie o samodzielnym rozwoju jednostki i obserwacja niezależnie powstających wynalazków[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. konwergencja kulturowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-02-21].
  2. Halina. Zgółkowa, Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, wyd. 1, Poznań: Wydawn. "KURPISZ", 1994–2005, s.261, ISBN 978-83-900203-3-4, OCLC 34413895.
  3. a b Zofia. Staszczak, Słownik etnologiczny : terminy ogólne, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1987, s.159-160, ISBN 978-83-01-07673-3, OCLC 18422450.
  4. Paweł. Załecki, Słownik socjologiczny, wyd. 1, Toruń: Wydawn. Graffiti BC, 1997, s.101, ISBN 978-83-900784-1-0, OCLC 37455910.