Kosarze Polski

lista w projekcie Wikimedia

Kosarze Polski – ogół taksonów pajęczaków z rzędu kosarzy (Opiliones), których występowanie stwierdzono na terenie Polski.

Według checklisty opracowanej przez Wojciecha Staręgę z 2000 roku w Polsce stwierdzono co najmniej 36 gatunków kosarzy z 6 rodzin[1] i 3 podrzędów. Ponadto na początku XXI wieku wykazano obecność m.in. Odiellus spinosus(inne języki)[2], a w 2016 roku stwierdzono obecność Dicranopalpus ramosus(inne języki) w Polsce[2]. Robert Rozwałka w pracy z 2017 roku podaje występowanie co najmniej 42 gatunków kosarzy na terenie Polski[3].

Podrząd: Cyphophthalmi(inne języki) edytuj

Sironidae edytuj

W Polsce stwierdzono tylko 1 gatunek[3]:

Podrząd: Dyspnoi(inne języki) edytuj

Ischyropsalididae edytuj

 
Ischyropsalis hellwigii

W Polsce stwierdzono 2 gatunki[4]:

Nemastomatidae edytuj

 
Nemastoma lugubre

W Polsce stwierdzono 6 gatunków[3]:

Trogulidae edytuj

 
Trogulus tricarinatus

W Polsce stwierdzono 4 gatunki[3]:

Podrząd: Eupnoi(inne języki) edytuj

Phalangiidae edytuj

 
Opilio canestrinii
 
Phalangium opilio

W Polsce stwierdzono 19 gatunków[3]:

Sclerosomatidae edytuj

 
Leiobunum blackwalli

W Polsce stwierdzono 10 gatunków[1][3]:

Przypisy edytuj

  1. a b Wojciech Staręga: Lista gatunków kosarzy (Opiliones) Polski. [w:] Arachnologia Polska [on-line]. 2014-03-17. [dostęp 2022-01-02].
  2. a b Robert Rozwałka, Tomasz Rutkowski. First record of the expansive harvestmen Dicranopalpus ramosus (Simon, 1909) (Arachnida: Opiliones) in Poland. „Fragmenta Faunistica”. 59 (1), s. 70, 2016. DOI: 10.3161/00159301FF2016.59.1.065. ISSN 0015-9301. 
  3. a b c d e f g Robert Rozwałka: Kosarze (Opiliones) Polski. Lublin: 2017, s. 46. ISBN 978-83-65323-25-5.
  4. a b Joanna Kocot-Zalewska, Paweł Domagała. Terrestrial invertebrate fauna of Polish caves – a summary of 100 years of research. „Subterranean Biology”. 33, 2020-02-13. DOI: 10.3897/subtbiol.33.48805. ISSN 1768-1448. (ang.). 
  5. Robert Rozwałka. Kosarze Opiliones Magurskiego Parku Narodowego. „Roczniki Bieszczadzkie”. 22, s. 376, 2014. ISSN 1233-1910.