Kosmos 140
Kosmos 140 (ros. Космос-140) – bezzałogowy lot kosmiczny w ramach programu Sojuz. Misja Kosmos 140 była trzecim testem tego statku (drugim, podczas którego udało się go wynieść na orbitę okołoziemską).
Indeks COSPAR |
1967-009A |
---|---|
Państwo | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
165 km[1] |
Apogeum |
218 km[1] |
Okres obiegu |
88,5 min[1] |
Nachylenie |
51,7°[1] |
Mimośród |
0,00403[1] |
Czas trwania | |
Początek misji |
7 lutego 1967 03:21 UTC |
Powrót do atmosfery |
9 lutego 1967 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
6450 kg[1] |
Start misji Kosmos 140 był udany, problemy zaczęły się na orbicie. System kontroli orientacji zawiódł, statek zużył niepotrzebnie dużą ilość paliwa i nie mógł utrzymać orientacji pozwalającej na skuteczne działanie paneli słonecznych; pomimo tego obsługa naziemna zachowała nad nim kontrolę. Pojazd wszedł w atmosferę pod ostrzejszym kątem niż zakładano. Podczas oddzielania kapsuły powrotnej doszło do jej dekompresji i wypalenia trzydziestocentymetrowej dziury w osłonie termicznej. Systemy lądowania kapsuły zadziałały, zboczyła ona jednak z planowanego kursu o 500 km i trafiła w taflę lodu na zamarzniętym Jeziorze Aralskim, przebijając ją i tonąc na głębokość 10 m. Statek musieli wydobyć nurkowie. Mimo to dowództwo programu Sojuz uznało misję na dostatecznie udaną, aby następny lot był lotem załogowym[2][3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Cosmos 140. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2018-11-27]. (ang.).
- ↑ Mark Wade: Soyuz 7K-OK. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2015-04-24]. (ang.).
- ↑ David S.F. Portree: Mir Hardware Heritage: Part 1 - Soyuz (NASA, wikisource)
Linki zewnętrzne
edytuj- David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995 (wersja PDF)