Krasiówka

wieś na Białorusi

Krasiówka (biał. Красіеўка, Krasijeuka; ros. Красиевка, Krasijewka) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Mołodów.

Krasiówka
Красіеўка
Красиевка
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

janowski

Sielsowiet

Mołodów

Populacja
• liczba ludności


111
(2019)

Kod pocztowy

225806

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krasiówka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Krasiówka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Krasiówka”
Ziemia52°15′19″N 25°38′35″E/52,255278 25,643056

Nazwa edytuj

Początkowo nosiła nazwę Krasiówka, którą Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wymienia jako nazwę dawną, a jako nazwy obecne podaje Śmierdząca i Śmierdziacze[1][2]. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z 1924 oraz rozporządzenie Rady Ministrów z 1928 podaje nazwę Śmierdziacze[3][4], a mapa Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1926 Smerdziacze[5].

Historyczne nazwy wsi w językach białoruskim i rosyjskim: biał. Смярдзя́ча, Smiardziacza; biał. (tar.) Сьмярдзяча, Śmiardziacza; ros. Смердячи, Smierdiaczi.

Historia edytuj

W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Osownica.

W dwudziestoleciu międzywojennym Śmierdziacze leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a], do 12 kwietnia 1928 w gminie Drużyłowicze, następnie w gminie Motol[3][4]. W 1921 wieś liczyła 500 mieszkańców, zamieszkałych w 91 budynkach, w tym 437 Białorusinów i 63 Polaków. Wszyscy oni byli wyznania prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi edytuj

  1. do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim

Przypisy edytuj

  1. Krasiówka, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 157.
  2. Śmierdząca, pow. kobryński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 876.
  3. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
  4. a b Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427
  5. Mapa WIG Motol. [dostęp 2022-11-14]. (pol.).

Bibliografia edytuj