Krater czarnego snu

Krater czarnego snupowieść fantastycznonaukowa z elementami sensacyjnymi autorstwa Witolda Zegalskiego, wydana w 1960 nakładem Wydawnictwa Poznańskiego w serii Przygoda. Awantura. Sensacja. Powieść była debiutem autora.

Krater czarnego snu
Autor

Witold Zegalski

Typ utworu

fantastyka naukowa

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1960

Wydawca

Wydawnictwo Poznańskie

Fabuła

edytuj

Na Ziemi w przyszłości energia jest przekazywana za pomocą bezprzewodowego przesyłu promieni E. Awaria systemu powoduje wszczęcie śledztwa w sprawie znalezienia sprawcy zakłócenia. Główną rolę odgrywa tu złowieszczy relikt czasów minionych: podmorski fort uzbrojony w miotacz zabójczych promieni[1]. Ostatecznie podwodne miasto, zbudowane przez osobników pragnących zawładnąć światem, spotyka zagłada[2].

Autor używa tu wielu neologizmów, opisując świat przyszłości, jak: atomobil (atomowy pojazd drogowy), hydrożyro (wodny żyroplan), librion, telewizyta[3].

Odbiór

edytuj

Antoni Smuszkiewicz ocenia, że powieść jest „pozbawiona głębszych przemyśleń”, a jedynym pozytywnym aspektem są: intrygująca zagadka, wartka akcja i ciekawie pokazana technika przyszłości, które zapewniły jej powieści spore powodzenie u czytelników[4]. Smuszkiewicz i Andrzej Niewiadowski oceniają, że książka wpisuje się w nurt w powojennej polskiej s-f, którą wyznaczyli Astronauci Stanisława Lema i, mimo że autor pozornie odwołuje się do antynazistowskich doświadczeń końca II wojny światowej, w rzeczywistości przekazuje ukrytą przestrogę przed ewentualnymi konsekwencjami zimnowojennego nuklearnego wyścigu zbrojeń, odczuwanego w latach 50.[2]

Przypisy

edytuj
  1. Smuszkiewicz 1982 ↓, s. 261.
  2. a b Niewiadowski i Smuszkiewicz 1990 ↓, s. 231.
  3. Ryszard Handke: Językowe sposoby kreowania składników fantastycznych. W: Spór o SF. Ryszard Handke, Lech Jęczymyk, Barbara Okólska (red.). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 235-236, seria: „SF” Wydawnictwa Poznańskiego. ISBN 83-210-0815-1.
  4. Smuszkiewicz 1982 ↓, s. 261-262.

Bibliografia

edytuj