Krenobiont – gatunek żyjący w początkowym odcinku rzek (w źródłach i ich początkowych odpływach), biologicznie przystosowany do specyficznych warunków panujących w takich wodach (czystych, ale zimnych i słabo natlenionych). Ze względu na zbyt małą ilość wody wśród krenobiontów brak ryb[1].

Przykładowe krenobionty to ślimaki przytulik strumieniowy czy źródlarka karpacka lub płaziniec wypławek alpejski[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Janusz Fyda: Krenobionty. W: Encyklopedia Biologiczna. T. V. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza OPRES, 1998, s. 396. ISBN 83-85909-43-5.