Kruonis
Kruonis (pol. Kronie) – miasteczko na Litwie w okręgu kowieńskim w rejonie Koszedary, położone kilka kilometrów na wschód od rzeki Niemen i ok. 20 km. od Koszedarów. Siedziba gminy Kruonis.
![]() | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Okręg | |||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy |
LT-5603 | ||
Położenie na mapie Litwy ![]() | |||
![]() |
Przez miejscowość przechodzi droga Rumszyszki-Olita. Znajduje się tu poczta, kościół, cerkiew, szkoła i grodzisko. Miejscowość jest litewskim zabytkiem urbanistyki (sieć ulic i rynek). Dekretem prezydenta Republiki Litewskiej miejscowość od 2007 roku posiada herb.
Historia
edytujW 1610 roku powstał tu prawosławny męski klasztor fundacji Teodora Bogdana Ogińskiego, który został następnie przejęty przez Zakon Bazylianów Świętego Jozafata[1], w 1839 ponownie przeszedł do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (jako cerkiew parafialna), zaś w 1919 znalazł się we władaniu Kościoła katolickiego. Renesansowa świątynia posiada wewnątrz wykonany w tym samym stylu ołtarz oraz nagrobki fundatora i jego syna Samuela Lwa Ogińskiego. Przy szkole zachowane ruiny dworu Ogińskich. 3 km na południe od miejscowości zachowane jest grodzisko i kurhany.
Obecna prawosławna cerkiew (pod wezwaniem Opieki Matki Bożej) została zbudowana w latach 20. XX w.
Pomiędzy 1978 do 1998 powstała w pobliżu jedyna w krajach bałtyckich elektrownia szczytowo-pompowa Kruonis.
Bibliografia
edytuj- Tomasz Krzywicki: Litwa: przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005, s. 220. ISBN 83-89188-40-6.
Linki zewnętrzne
edytuj- Opis kościoła (lit.)
- Kruonis, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 695 .
Przypisy
edytuj- ↑ T. Kempa, Fundacje monasterów prawosławnych w Rzeczypospolitej w pierwszej połowie XVII w. [w:] red. A Mironowicz, U. Pawluczuk, P. Chomik, Życie monastyczne w Rzeczypospolitej, Zakład Historii Kultur Pogranicza Instytutu Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2001, ISBN 83-902928-8-2, ss. 80-81